• [Link] • Książka mówiła o tym jak miłosierdzie rozprzestrzeniło się na cały świat. Dzięki różnym osobą, jedną z nich był Jan Paweł II-papież Polak, ks. Michał Sopoćko-spowiednik najważniejszej z osób związanych z Miłosierdziem Bożym, czyli z św. Faustyną Kowalską. • Jednak najwięcej jest o tym jak Karol Wojtyła przekonał Kościół do kultu Bożego Miłosierdzia (w sumie taki jest podtytuł). • Wiemy, że Stolica Apostolska sprzeciwiała się temu kultowi. Nawet polscy biskupi prosili • o wyciszenie sprawy. Z kościołów zostawały usunięte obrazy Jezusa Miłosiernego, przestają być sprawowane, nikt nie chce wprowadzić święta Bożego Miłosierdzia, aż do chwili kiedy na papieża zostaje wybrany Jan Paweł II. W książce dowiadujemy się, że już jako biskup starał się o zniesienie notyfikacji zakazującej szerzenia tego kultu oraz beatyfikację siostry Faustyny. • Książka jest napisana w fajny sposób. Urozmaicona zdjęciami pokazuje nam jaką trudną drogę przeszedł kult, jak długo musiał o sobie przypominać. poświęcenie osób dzięki którym dziś mamy • w święto, modlitwy i dzięki którym na świecie jest niesamowicie dużo ludzi którzy wysławiają Miłosierdzie Boga.Książka trawiła do mnie dzięki tacie, który kupił ją specjalnie dla mnie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo