Narratorka powieści, której imienia nie poznajemy, wprowadza nas w historię kilku pokoleń kobiet ze swojej rodziny. Czytamy o wojennych, tułaczych losach prababki Stanisławy, o perypetiach babci Aby, i matki Marianny, której niezłomna walka o wolność Ukrainy została przy­piec­zęto­wana­ śmiercią. Panorama losów i historii owych kobiet wpisana jest w zmieniające się tło XX wiecznej Ukrainy, zaś miasto Lwów ze swoja przebogatą architekturą, staje się jednym z bohaterów powieści, którego uliczki i zabytki zostają z dużym znawstwem oddane w powieści. „Dom z witrażem” to opowieść o skomplikowanych mechanizmach historii, jej dziwnym zwrotom i kolejom. To książka o wchodzeniu w dorosłość, o próbie zdefiniowania własnej tożsamości na podstawie wspomnień i rodzinnych historii. To w końcu literatura o rodzącym się uczuciu i fascynacji, które połączy narratorkę książki z Mikołajem – dojrzałym mężczyzną, którego drogi w przeszłości przecięły się ze ścieżkami Marianny. To rzecz o wspólnej fascynacji sztuką i pragnieniu wolności.