• Muszę się wam przyznać, że po tą książkę sięgnęłam głównie przez jej boska okładkę 😍 tym razem w większości zadziałała moja dzika natura mówiąca "bierz, bo to jest różowe 😍". Ale żeby nie było, opis też przeczytałam i również wydał mi się ciekawy 😂 no więc zaczęłam czytać #storyofbadboys i po pierwszych stronach zaczęło mi się wydawać, że czytam jakieś kiepskie opowiadanie z Wattpada, które napisała jakaś szalona nastolatka. Chodzi mi tutaj głównie o styl, jakim posługuje się autorka - dla mnie jest on po prostu baaardzo prostu i pozostawia miejscami na prawdę sporo do życzenia 🙈 najbardziej dało się to odczuć na początku książki. Później, im bardziej zagłębiałem się w lekturę, wydawało mi się to być znacznie mniej dostrzegalne, ale może działo się to przez to, że historia na prawdę mnie wciągnęła! 😍 W skrócie - główną bohaterką jest Lilly, która przez kompletny przypadków zostaje zmuszona do zamieszkania w akademiku z dwoma chłopakami w pokoju. Pierwszy z nich, Evan, to tym starszego i bardzo opiekuńczego brata ❤ Drugi natomiast, Cameron, to ten, który wydaje się mieć wiecznie jakiś problem w stosunku do Lilly. Dziewczyna stara się więc jakoś przetrwać te pół roku, przez który musi zmagać się ze swoimi współlokatorami. Ale żeby nie było tak kolorowo Lilly ma przeszłość, która wydaje się w ogóle o niej nie zapominać nawet na drugim końcu kraju... Wydaje mi się, że książka tak bardzo mi się spodobała, bo są to takie studenckie klimatu, które ja w książkach bardzo lubię. Do tego mamy tam cudownego Camerona (w którym się oczywiście zakochałam... 😍🙈) i cała bandę kumpli współlokatorów Lilly 😏 dla mnie to już wystarczy - czuję się spełniona 😂 nie da się ukryć jednak, że książka ma sporo błędów (głównie związanych z językiem i całym stylem autorki), ale historia ma spory potencjał i sama już z wielką niec­ierp­liwo­ścią­ wyczekuje drugiego tomu serii ❤❤ jestem bardzo ciekawa, jak dalej potoczą się losy bohaterów, bo zapowiada się na prawdę genialnie!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo