• Pierwsze, co rzuca mi się na myśl w przypadku lektury "Nawet o tym nie wspominaj" to doświadczenie czegoś całkowicie nowego. Nie zawsze autor daje nam możliwość poznania naszej ulubionej historii z perspektywy innego bohatera. Dzięki tej książce Estelle Maskame mogłam "wejść" w głowę Tylera, poznać jego przyszłość, aby zrozumieć to, jakim był człowiekiem w pierwszym tomie serii DIMILY. Mogłam spojrzeć na świat jego oczami, zobaczyć, jak w jego głowie rozkwitała miłość do Eden i dowiedzieć się, jak ją postrzegał. Bo jak się okazuje nie można oceniać kogoś po pozorach. Każdy z nas toczy jakąś walkę, o której ludzie z zewnątrz mogą nie wiedzieć. • Ten tom polecam wszystkim wielbicielom serii, którzy poprzednie tomy mają już za sobą. Mimo wszystko uważam, że całość lepiej się czyta, a niektóre fragmenty łatwiej zrozumieć, gdy poznało się już chociażby pierwszy tom DIMILY. Ja sama teraz mam wielką nadzieję, że autorka zdecyduje się także na napisanie pozostałych dwóch tomów z perspektywy Tylera, bo czuję, że bez tego moje serce się tak łatwo nie poskleja!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo