• Książka jest przeznaczona dla studentów kierunków technicznych oraz inżynierów różnych specjalności, chociaż przykłady zawarte w pracy dotyczyć będą głównie działania inżynierów mechaników. Podzielona została na trzy podstawowe części. W pierwszej przedstawiono wybrane wiadomości dotyczące procesów produkcyjnych, a więc tych, których efektem jest wykonanie produktu, oraz zarządzania produkcją. Druga część dotyczy szerokiego, ale i niezmiernie istotnego problemu, z którym „walczy” każda firma, niezależnie od jej wielkości i miejsca na świecie: jak identyfikować i likwidować marnotrawstwo, czyli jak zmniejszyć koszty działania prze­dsię­bior­stwa­. Obniżenie tych kosztów stwarza podstawę do obniżenia ceny produktu, a co za tym idzie – uzyskania przewagi nad konkurencją. Część tę zatytułowano „produkcja oszczędna”, a przedstawione metody zaadaptowane zostały z doświadczeń firm japońskich (głównie Toyoty) i znane są pod nazwą lean manufacturing. Trzecia część zawiera głównie problemy dotyczące wdrożenia koncepcji oszczędnego wytwarzania. Nie wystarczy bowiem tylko znać i rozumieć idee oszczędnego wytwarzania, konieczne jest wdrożenie ich w prze­dsię­bior­stwi­e. A to nie zawsze jest sprawą lekką, łatwą i przyjemną.
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo