• Byłam miło zaskoczona. Najlepsza część całej sagi Johna Flanagana. Nie mogę się doczekać 14 tomu.
  • [Link] • Na początku byłam sceptycznie nastawiona, myślałam O nie kolejna część, to nie może się dobrze skończyć. John Flanagan to autor serii Drużyna i Zwiadowcy. Klan Czerwonego Lisa to już trzynasta część z cyklu Zwiadowcy. Opowiada historię Madelyn, która jest pierwszą zwiadowczynią w Korpusie. Uczy się u mistrza Willa, którego poznaliśmy jako młodego chłopaka, w chwili gdy zaczynał uczyć się na zwiadowcę. On wraz z Haltem wyrusza na misję, a Gilan wraz z Horacym ruszają rozbić buntowników z Klanu Lisa, którzy są w królestwie. Madelyn zostaje wraz z matką, w tym czasie ma pilnować porządku jako zwiadowca. W sumie nie będę zdradzać więcej, gdyż powinniście przeczytać tą książkę lub rozpocząć przygodę z serią. • Teraz trochę więcej o tym jak moje nastawienie zmieniało w trakcie czytania książki. • Proszę niech autor nie zepsuje mojej dobrej opinii o tej serii. (przed rozpoczęciem) • Uf, na razie nie jest źle, dobrze idzie. (początek) • Jak ja tęskniłam za tym klimatem. (trochę dalej) • Ach to jest to co kocham w tej serii. (zbliżamy się do końca) • NIE!! To nie może być koniec, przecież co dopiero premiera a ja muszę znowu czekać na więcej... :(. • (koniec). • Rozpacz: To nie fair, że dobre książki tak szybko się kończą. (kilka minut po zakończeniu). • Myślę, że to wystarczy by opowiedzieć Wam o tym jak czułam się czytając tę książkę. Serdecznie polecam sięgnąć po kolejną część jeżeli już czytaliście ten cykl lub zacząć od początku przygodę z Zwiadowcami.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo