• Jennifer Donnelly to uznana autorka literatury zarówno dla dorosłych jak i młodzieży. Spośród książek dla dorosłego czytelnika jej największym osiągnięciem jest bestsellerowa trylogia, na którą składają się tytuły: "The Tea Rose", "The Winter Rose" oraz "The Wild Rose". Jej pierwsza książka dedykowana młodzieży zdobyła najwyższe uznanie, czego rezultatem są nagrody „Los Angeles Times”, Carnegie Medal w Wielkiej Brytanii oraz wyróżnienie w plebiscycie Michael L. Printz. Druga książka dla młodzieży pod tytułem "Revolution" została uznana za najlepszą książkę 2010 roku przez Kirkus Reviews oraz School Library Journal, a wersja w audiobooku otrzymała w 2011 roku wyróżnienie stowarzyszenia American Library Association. Autorka mieszka w Hudson Valley w stanie Nowy Jork.* • Baba Vraja wzywa do siebie Serafinę, Neelę, Ling, Avę, Beccę i Astrid. Mówi im kim one są i jakie jest ich zadanie. Muszą odnaleźć talizmany, dzięki którym będą mogły pokonać bestię. Serafina podejrzewa, gdzie może znajdować się jeden z amuletów. Neela ostrzega rodziców, lecz oni nie wierzą jej. Zamykają ją w pokoju. Ona ucieka i znajduje talizman. Jest jeden problem – mają go żyletopyskie smoki. Nie wszyscy są tacy, za jakich się podają. • Akcja utworu dzieje się w wielu wymyślonych miejscach (m.in. w Matali i Kandinie), czas nie jest znany. Pojawia się wątek miłosny, który został pokazany nie do końca realnie (osoby, które się kochają mówią czasem do siebie bardzo poetycko, przyrzekają miłość na śmierć i życie itp.). Dzieło to jest przeznaczone dla dzieci i młodzieży do lat 14, więc można to jakoś wytłumaczyć. Głównymi postaciami są: Serafina i Neela. Obie, pod wpływem wydarzeń, przechodzą przemianę – stają się odważniejsze i mniej myślą o sobie. Potrafią pięknie śpiewać, znają się na magii. • Minusem tego utworu jest na pewno to, że każdy rodzaj stworzeń ma swój własny język (uwierzcie mi, że można się później w tym pogubić) i to, że nie wszystko zostało przetłumaczone, przez co musiałem się czasem domyślać, co bohaterowie mówią do siebie. Plusem natomiast są: duża liczba wydarzeń i emocje. • Mimo iż mam szesnaście (prawie siedemnaście) lat, utwór podobał mi się. Pomysł jest ciekawy, a wykonanie bardzo dobre. Książka została napisana lekkim językiem, czasem trzyma w napięciu, a czasem trochę przynudza. Jakość wydania jest super – korekta na wysokim poziomie, strony są minimalistyczne i estetyczne. • Pomysł na fabułę nie jest oryginalny, ponieważ syreny w książkach już się pojawiały, talizmany, które mają uratować ludzi również. Fabuła rozwija się w sposób spójny i logiczny. Bohaterowie są różni, zostali dobrze wykreowani. Ta główna historia (amulety) są główną osią fabularną, nie brakuje wątków pobocznych. • Końcówka utworu mnie zaskoczyła, nie mogę doczekać się kolejnego tomu. • Podsumowując: książkę polecam głównie dzieciom i młodzieży do lat 14. • Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję Wydawnictwu Zielona Sowa. • Tytuł: „Saga Ognia i Wody. Gniewna Fala” • Tytuł oryginału: „Waterfire Saga. Rogue Wave” • Autor: Jennifer Donnelly • Wydawnictwo: Zielona Sowa • Cykl: Saga Ognia i Wody (tom II) • Przekład: Patryk Dobrowolski • Korekta: Marzena Kwietniewska-Talarczyk • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Liczba stron: 347 • Data wydania: 07.10.2015 • ISBN: 978-83-7983-538-6 • Źródło – skrzydło książki
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo