• „– Wiesz, dlaczego łatwiej mierzyć się ze strachem w dzień niż w nocy? Bo w dzień nigdy nie jesteś sama. Zawsze jest jeszcze Cień.” • O Autorze (źródło - książka): • Jakub Ćwiek – jest bestsellerowym pisarzem młodego pokolenia. Znany z zamiłowania do klasycznego rocka oraz popkultury, ponadto jest znawcą i popularyzatorem komiksów na polskim rynku. Żyje w Drodze – spędza w podróży ponad dwie trzecie roku. Wymyślił oraz zrealizował Rock&Read Festival, największą w kraju trasę promującą czytelnictwo … Jakub Ćwiek jest autorem siedemnastu książek, licznych opowiadań i artykułów publ­icys­tycz­nych­, scenariuszy i słuchowisk. Najbardziej znany ze stworzenia uniwersów Kłamcy, rozwija też światy, w których prym wiodą Chłopcy i Dreszcz, oraz wypuszcza się na zupełnie inne rejony. Dzie­sięc­iokr­otni­e nominowany do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla, otrzymał ją w 2012 roku za opowiadanie Bajka o trybach i powrotach. W tym samym roku oraz ponownie dwa lata później został nominowany do Sląkfy w kategorii Twórca Roku. Rok 2015 jest dla niego dzie­sięc­iole­ciem­ rozpoczęcia pracy twórczej. • Lekki język, zwroty akcji, bójki, krew, magiczny klimat, Chłopcy, zabawa, wzruszenie – to i jeszcze więcej czeka na was w tej książce. Jest to zakończenie jednej z lepszych serii jakie miałem okazję przeczytać. Wprawdzie czuję lekki niedosyt, aczkolwiek nie chciałbym poznać tego, co działoby się dalej, gdyż cykl został dobrze zamknięty. Książka ściśle powiązana jest z trzecim tomem, dlatego bez uprzedniego zapoznania się z nim nie czytajcie tej części. • Chłopcy wiodą , szare, nudne życie zwykłego człowieka. Tylko Dzwoneczek nie jest pod wpływem Piotrusia Pana. Za wszelką cenę chce odzyskać swoich Chłopców i raz na zawsze rozprawić się z Cieniem oraz jego panem. Czy jej się to uda? • Dzwoneczek jest taka jaką ją pokochałem – agresywna, brutalna, twarda babka z ciętym językiem. Lepiej z nią nie zadzierać. Pan Proper (tak, to ten kotek z krawatek z okładki) odgrywa kluczową rolę. Jest to najbardziej tajemniczy bohater, który przeraża (przynajmniej mnie). Mimo iż – jakkolwiek to zabrzmi – uwielbiam koty, ale do tego bałbym się zbliżyć. • Ostatni tom serii to idealny czas, by podsumować cały cykl. Najbardziej spodobał mi się trzeci tom („Chłopcy 3. Zguba”), bo był on najo­rygi­naln­iejs­zy. Nie spodziewałem się, że aż tak wciągnę się w akcję. Pozostałe tomy („Chłopcy”, „Chłopcy 2. Bangarang”, „Chłopcy 4. Największa z przygód”) są na równi na tym drugim miejscu. Seria ta ukazuje, że polska fantastyka jest na wysokim poziomie. • Nie mogło oczywiście zabraknąć rysunków, które, tym razem, wykonał Rafał Szłapa. Nie wiem czy wiecie, że w pierwszym tomie wykonał je Robert Adler, a w drugim i trzecim Iwo Strzelecki. Jak się o tym dowiedziałem to, mówiąc kolokwialnie, kopara mi odpadła. Jak można wykonać rysunki utrzymane w takim samym stylu przez trzech różnych ludzi? Jak można wywoływać nimi tak różne emocje? Jak?! Ci trzej panowie są po prostu mistrzami w swoim fachu. • „Czasami jest tak, że nie widzisz, dopóki nie wiesz, na co masz patrzeć.” • Nie mogę uwierzyć, że to już koniec. Koniec przygody jaką przeżyłem dzięki Jakubowi Ćwiekowi, któremu przeogromnie dziękuję. Koniec bohaterów, z których w większym bądź w mniejszym stopniu polubiłem. Szkoda, że nie mogę zażyć łez i jeszcze raz tę największą literacką przygodę. Czas odłożyć książkę na półkę i… wrócić do niej kilka/kilkanaście/kilkadziesiąt lat. Ech… co też książki potrafią zrobić z człowiekiem. • Podsumowując: polecam! Jeśli poprzednie tomy wam się spodobały, to szybciutko sięgnijcie po ten. Jest brutalnie, wulgarnie i ciekawie. Mnie nie pozostaje nic innego jak sięgnąć po cykl Kłamca tegoż autora. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non. • Tytuł: „Chłopcy 4. Największa z przygód” • Autor: Jakub Ćwiek • Wydawnictwo: Sine Qua Non • Seria: Chłopcy (tom IV) • Korekta: Joanna Mika • Przygotowanie okładki: Paweł Szczepanik • Rysunek na okładce: Iwo Strzelecki • Wszystkie rysunki w książce: Rafał Szłapa • Wydanie: II • Oprawa: miękka • Liczba stron: 400 • Data wydania: 4.11.2015 • ISBN: 978-83-7924-505-5
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo