• Bardzo wciągająca.
  • Gina L. Maxwell to autorka erotyka „Edukacja Kopciuszka”, który ukazał się w 2012 roku. Wydało go wydawnictwo Amber. Przeczytałam ebooka tej powieści. • Lucie pracuje jako fizjoterapeutka. Podkochuje się w lekarzu, który czasem konsultuje z nią niektóre przypadki. Niestety, jest zainteresowany jej przyjaciółką. Wtedy w jej życiu pojawia się Reid. Ponownie. Jest przyjacielem jej brata i zawodowym zawodnikiem MMA. Męczy go kontuzja, proponuje zatem Lucie układ – ona doprowadzi go do stanu używalności, on nauczy ją podrywać mężczyzn. Początkowo niechętna kobieta widzi w końcu swoją szansę. Reid zamieszkuje u niej i daje jej lekcje. Kupuje jej nowe ubrania, zabiera do restauracji, by podrywała kelnerów, pokazuje jak powinna flirtować. Niestety zaczyna czuć do niej pociąg. Lucie to piękna kobieta, która nie zdaje sobie z tego sprawy. W końcu Reid namawia ją na coś więcej. Po ich pierwszym razie oboje są szczęśliwi, lecz starają się ukryć rodzące się uczucie. Reid jest jednak zdecydowany ciągnąć dalej ten związek, dopóki trener nie przypomina mu, że to nie ma szans. Zapaśnik nie może być w związku, mało która dziewczyna da radę wytrzymać ciągłą presję, zmiany otoczenia. Jednak Lucie już się zakochała. Odczuwa ból, gdy Reid ją zostawia. Zrobił jedną rzecz – nauczył ją podrywać mężczyzn, a jej ukochany, wymarzony lekarz zwrócił na nią uwagę. Niestety, okazał się kompletnym niep­oroz­umie­niem­. • Książka to typowy erotyk. Seks kipi od pierwszego rozdziału. Para widocznie ma na siebie ochotę. Namiętność ich ogarnia w najmniej spodziewanych miejscach. Uprawiają seks w ciemnej uliczce, na podłodze, czasem tylko w sypialni. Mimo wszystko jest też kilka innych spraw, które pojawiają się w tej pozycji. • Postacie są płaskie, bez charakterów. Lucie to zakompleksiona dziewczyna, Reid to wielki facet z ambicjami, pewny siebie i czasem zbyt arogancki. Mimo wszystko zaczynają się w sobie zakochiwać. • Jednym z wątków jest tu życie zawodowego zawodnika MMA. Opisano kontuzje, zawody, zmagania z życiem osobistym i fanki. • Nie podobało mi się to, że najpierw ktoś odradzał Reidowi związek z Lucie, a potem nagle chcieli, by się z nią związał. Umoralniające gadki były sztywne i w ogóle nie pasowały do całości powieści. • Sceny erotyczne były opisane dość dokładnie i pikantnie. Autorka postarała się, by to kobieta w tej powieści była dopieszczana i adorowana, również w sferze łóżkowej. • Minusem była korekta. Niekiedy brakowało przecinków, słowa się powtarzały, a kwestie nie były od siebie oddzielone. Podejrzewam, że nie jest to w ogóle ważne dla innych czytelniczek, bo dostały to, czego się nie mogły doczekać – erotyka zakończonego happy endem. • Tytułowy Kopciuszek faktycznie się zmienia w księżniczkę. Tytuł nie jest przypadkowy. Odwołań do bajki jest bardzo dużo. Sam Reid nazywa Lucie Kopciuszkiem. A w ostatnim rozdziale Lucie gubi bucik na balu. • Ogólnie książka jest średnia. Nic specjalnego się w niej nie dzieje. Może to specyfika tego typu literatury. To dopiero drugi erotyk, który miałam okazję przeczytać, zatem nie wiem, czy tak naprawdę musi być – nudno i monotematycznie. • Komu polecam? Tym, którzy szukają lekkiej lektury na wieczór. Nie ma się jednak co zagłębiać, powieść jest dość płaska i niedopracowana. Prawdopodobnie byłaby lepsza, gdyby postacie był odrobinę bardziej rozbudowane, a autorka trzymałaby się jednej koncepcji.
  • Cóż...Prawdę mówiąc spodziewałam się jednak dłuższej treści, bogatszej w opisy transformacji owego "kopciuszka", który został nim nazwany dopiero w ostatnich linijkach prozy. Książka owszem zawiera kilka bardzo gorących scen, działających na wyobraźnię, przy czym nie są one wulgarne. Poza wątkiem stricte intymnym, nie znalazłam w niej nic ciekawego. Polecam dla podwyższenia temperatury w chłodne wieczory.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo