• Frater Barrabbas to magik rytualny. Przez całe życie zgłębia tajemnice magii. Poświęca temu wiele czasu jako założyciel Zakonu Gnostycznej Gwiazdy oraz kontynuator tradycji alek­sand­ryjs­kieg­o czarostwa. W 2013 roku wydawnictwo Illuminatio wydało jego książkę „Magiczna Kabała”. • Kabała jest dla wielu ludzi zjawiskiem niezrozumiałym, odległym i tajemniczym. Urosła wokół niej aura czegoś skomplikowanego i trudnego. Tymczasem pochodzenie samego słowa wskazuje już z czym mamy do czynienia. Mianowicie z hebrajskiego QBL to otrzymywanie wskazówek. Oznacza to, że Kabała jest wiedzą, pewnym jej rodzajem, który trafia do nas od samego źródła, które pomaga nam. Może ona mieć wymiar jedynie mistyczny ale również i praktyczny. Pomaga ona w wielu rzeczach – łączy się ją z różnymi dziedzinami, wykorzystuje podczas tworzenia talizmanów, słów, szyfrów, medytacji. Jest to meta system, który wspomaga inne rzeczy związane z magią. Co ciekawe jest też łatwa do znalezienia w religiach, nie tylko w chrz­eści­jańs­twie­. • Książka przedstawia pewnego rodzaju stan badań dotyczący Kabały. Autor pokazał nam wszystko, co najważniejsze. Zaczął od aspektu teoretycznego, by zaznajomić czytelnika z tym, o czym będzie pisał. Wspomniał też o historii Kabały i o tym, czym ona jest. • Poradnik jest podzielony na dwie części poprzedzone krótkim wprowadzeniem. Pierwsza część dotyczy Kabały teoretycznej. Tu znajdziemy najważniejsze informacje o Kabale w pięciu częściach. Dalej czeka na nas Kabała w praktyce, czyli m.in. techniki kontroli umysłu, które wywołują odmienne stany świadomości, potrzebne do działań związanych z Kabałą. Na końcu zamieszczono słowniczek trudnych pojęć. Zostały one zwięźle i krótko opisane, tak by każdy mógł zrozumieć lub przypomnieć sobie co właściwie to oznacza. • Wielkim plusem książki jest jej wykonanie. Trzeba przyznać, że autor starał się jak mógł, by podać nam wiedzę gromadzoną przez prawie czterdzieści lat swojego życia. Listę pozycji, które mogą nam się przydać znajdziemy na końcu książki w bibliografii. Podczas czytania natomiast natchniemy się nad przypisy, które na pewno pomogą w odnalezieniu wartościowych informacji. • Nie można nie wspomnieć o wykonaniu graficznym tej książki. Każdy rozdział rozpoczyna piękny inicjał, który cieszy oko. Treści oddzielono od siebie małymi znaczkami gwiazd, a wyróżnienia w tekście są estetyczne i widoczne. No i przede wszystkim znajdziemy tu garść dodatków w postaci tabel, schematów i rysunków. Na ich podstawie autor tłumaczy niektóre z kwestii. To przydatne, bo czasem posługuje się literami hebrajskiego alfabetu (które oddano tu bardzo dobrze, nie zlewają się, mimo że są dość małe). • Sam temat książki jest dość trudny, trzeba to przyznać. Autor stara się jak może, używa dość prostego języka, posługuje się ilustracjami, wprowadza nas powoli w świat, który dobrze zna. Trzeba przyznać, że dał mi sporo informacji na temat Kabały – faktycznie, sądziłam, że jest to coś zupełnie innego, dopiero po przeczytaniu tej książki zrozumiałam, że nie jest to jakaś tajemna siła, lecz wiedza i meta system otaczający duchowość, religię i magiczne praktyki. Najważniejsze, że w książce znajdziemy porady, jak zacząć praktykować, jak w ogóle się do niej zabrać. To wielki plus, że autor podał nie tylko teorię, ale też sposoby na praktykę. • Moim zdaniem książka jest trudna. Trzeba się w nią wczytać, by zrozumieć, co autor chciał nam przekazać. Nie jest jednak skazana na klęską wśród nowicjuszy. Jeśli fascynują was sztuki tajemne, jesteście zainteresowani jak połączyć się ze źródłem, odkryć w sobie coś nowego, jak wzmocnić lub poprawić swoje wyniki w medytacji, wróżeniu, a przede wszystkim, chcecie wiedzieć co Kabała ma wspólnego z religią powinniście tu zajrzeć.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo