Druga część przygód Gwendolyn, Gideona, Leslie i pozostałych bohaterów jest równie porywająca jak pierwsza. Przy „Błękicie szafiru” można się naprawdę nieźle pośmiać, niektóre fragmenty sprawiają, że chce się wręcz płakać ze śmiechu. Oczywiście, są i te, w których mamy ochotę płakać z zupełnie odwrotnego powodu. Mnie na przykład smutek całkowicie przepełnił po przeczytaniu zakończenia. Lecz nad tym smutkiem górowała niepohamowana chęć dorwania i naty­chmi­asto­wego­ pochłonięcia trzeciej, ostatniej już niestety części.

"Po przeczytaniu Czerwieni Rubinu trudno jest wytrzymać bez Błękitu Szafiru" - Susan Burton, The Times. • Podróże w czasie, niebezpieczeństwa, miłość...Trylogia czasu rzeczywiście z trudem daje się odłożyć przed przeczytaniem ostatniej strony. (nota wydawcy)

aaaaaaaaaaaaaaa. . • troche smutne zakończenie. ; (