• Bycie matką nie jest wcale takie proste. I nieważne czy się ma jedno, dwoje czy też troje dzieci. Liczba dzieci podmnaża tylko obowiązki... "Projekt matka" w kwestii macierzyństwa nie jest żadną odkrywczą pozycją. Jest to książka, w której autorka jako świeżo "upieczona" matka przedstawiła tylko i wyłącznie swoje własne przeżycia oraz odczucia związane z macierzyństwem i dalszym wychowywaniem dzieci, będących w wieku przedszkolnym i szkolnym. Tak. Z całą pewnością wychowywanie nie jest łatwe, ale każdy kto decyduje się na dzieci powinien zdawać sobie nieco z tego sprawę. Publikacja ta w wielu opisywanych sytuacjach jest trafna i myślę, że wytykanie autorce takiego, a nie innego podejścia do kwestii macierzyństwa jest nie na miejscu. To w końcu miał być tylko JEJ punkt widzenia. Choć książka ta zupełnie niczym nie zaskakuje mimo wszystko polecam. Czasami dobrze jest poznać doświadczenia pozostałych z nieco innej perspektywy niż swoja własna.
  • To interesująca próba opisania procesu stawania się matką i odkrywaniu szczęścia w macierzyństwie, choć gdy posiadaczka trójki dzieci mówi o sobie jako o matce wielodzietnej to jest trochę zabawne. • Polecam, nie tylko mamom i przyszłym mamom!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo