• Kell jest podróżnikiem – dzięki magii może przemieszczać się miedzy Londynami, zanosić wiadomości i załatwiać sprawy. Gdy pewnego dnia nieświadomie szmugluje cenny przedmiot z Czarnego Londynu, zostaje przyłapany. Przemyt jest zakazany, a artefakt ma magiczną moc, która interesuje innych ludzi. Podczas ucieczki Kell trafia do Szarego Londynu, gdzie wpada w ręce złodziejki, Lili. Dziewczyna nie wie, z kim ma do czynienia i jak cenny przedmiot nosi przy sobie podróżny. • Mroczniejszy odcień magii Victorii Schwab to pierwszy tom cyklu Odcienie magii. Trylogię zaklasyfikować można jako fantastykę młodzieżową. Głównymi bohaterami są Kell i Lila, których historie splatają się w pewnym momencie fabuły. • Kell jest antarim. Posiada moc, która pozwala mu przechodzić między światami. Jest posłańcem, a dodatkowo – nielegalnie – funduje sobie dreszczyk emocji, uprawiając przemyt. Jest inteligentny, nie daje się ponieść emocjom. Ma dobre serce. Jest wyjątkowy – włada niezwykłą magią, co nawet w świecie jej pełnym jest czymś szczególnym. • Lila jest złodziejką, która musi dawać sobie radę sama. Jest dobra w swoim fachu, jednak nie jest dostatecznie silna, by poradzić sobie z kilkoma napastnikami, dlatego musi być ostrożna. Gdy poznaje Kella, zaczyna rozumieć, że żyje w świecie, w którym magia jest czymś niezwykłym, ale w innych Londynach jest ona na porządku dziennym. • Fabuła pierwszego tomu dobrze wprowadza czytelnika w świat stworzony przez autorkę. Dowiadujemy się, kim są antari, poznajemy historię Londynów. Nie jest to topornie opowiedziane, część informacji przekazano w narracji, niektóre podczas rozmowy Kella z Lilą, co wypada dość naturalnie. Fabuła nie jest naszpikowana zbyt wieloma wątkami, wręcz przeciwnie – po skończeniu powieści odniosłam wrażenie, że był tam jeden główny wątek, który wybijał się na pierwszy plan, a inne tematy albo były tylko sygnalizowane, albo wcale ich nie było. • W fabule nie brakuje zwrotów akcji. Pojawia się kilka scen, które napędzają tempo wydarzeń, przez co nie jest to płaska opowieść. Nie zabrakło też niebezpieczeństw i scen walki, z udziałem magii – te są naprawdę widowiskowe. Opisano je w sposób plastyczny, pobudzający do działania wyobraźnię. • Mocnym punktem jest stworzony przez autorkę świat. Podobał mi się, był ciekawie skonstruowany i logicznie wyjaśniony. Minusem była historia – brakowało mi trochę wątków pobocznych, odniosłam wrażenie, że to za mało rozbudowana opowieść. Mimo wszystko pierwszy tom mnie zainteresował i choć podejrzewam, jak niektóre rzeczy potoczą się w kolejnych częściach, sięgnę po nie na pewno. • Książkę Mroczniejszy odcień magii wydano również jako audiobook. Lektorką jest Agnieszka Krzysztoń. Przeczytała ona dwie z trzech pozycji w cyklu (drugi tom ma innego lektora). Jej głos świetnie pasuje do opowieści – sprawia, że trudno oderwać się od treści. Dobrze mi się słuchało jej interpretacji. • Mroczniejszy odcień magii to takie wprowadzenie do historii. Mam nadzieję, że w kolejnym tomie więcej się wydarzy i będzie więcej wątków pobocznych, a historia stanie się bardziej rozbudowana.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo