• Poznajcie najgorszą rodzinę na świecie. Przed Wami Herdmanowie. Nie ma złej rzeczy, której by się nie dopuścili. Niszczą, biją, palą, śmiecą, zanieczyszczają, są bezduszni, aroganccy, agresywni, niewychowani, o niczym nie mają bladego pojęcia i na niczym im również nie zależy. Niemalże każdy się ich obawia... Najgorsze dzieci w okolicy i nie tylko. Wprost z piekła rodem... Niespodziewanie jednak pojawiają się na zebraniu prafialnym w sprawie organizacji tegorocznych jasełek w miejscowym kościele. Sytuacja w tym roku jest o tyle zła, że ich przygotowaniem zajmie się zupełnie inna osoba, w zamian za panią Armstrong, która uległa wypadkowi. Herdmanowie oczywiście nie znają historii Marii, Józefa i narodzin Jezusa, bo nie wierzą w nic. Pikanterii temu wszystkiemu dodaje fakt, że to właśnie oni wystąpią w tegorocznych jasełkach, z uwagi na brak innych chętnych osób. Wszyscy parafianie uważają, że grozi to totalną katastrofą. Jedyną osobą pełną nadziei jest obecna organizatorka. Widzi pewne zaangażowanie ze strony niesfornych Herdmanów i uważa, że może nie będą to jednak najgorsze jasełka wszech czasów, jak sądzą pozostali. To jak będzie? Zerknijcie po tą przezabawną i wzruszającą lekturę. Może rzeczywiście nie taki diabeł straszny, jak go malują ;) Udanego przedstawienia!!!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo