• panikultura.pl/wrony-petra-dvorakova/
  • Krótka forma, a wielka treść.
  • Państwo Lundakowie, ich dwunastoletnia córka Basia i jej starsza siostra Kasia tworzą na pozór typową szczęśliwą rodzinę. Rodzice pracują, dziewczynki są zadbane, czyste i dobrze się uczą. Jednak pod powłoką normalności buzują wzajemne pretensje, problemy i brak zrozumienia. Dojrzewająca Basia odkrywa w sobie talent plastyczny i próbuje żyć w zgodzie z własną naturą, jednak apodyktyczna matka i przemocowy ojciec usilnie starają się „zrobić z nią porządek”. Ponury spektakl poniżenia i obojętności obserwują gniazdujące niedaleko mieszkania wrony, z którymi Basia nawiązuje specyficzną więź. W opowiedzianej na głosy historii kipi od emocji i niemożliwości radzenia sobie z nimi. Wrony to oszczędna w objętości, ale nabrzmiała od wagi podejmowanych tematów książka o rodzinie, porażce szkoły i systemu wychowawczego.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo