• Kury to jednak intrygujące zwierzęta, drzemie w nich przeogromny potencjał. Jeśli jeszcze nie mieliście okazji się o tym przekonać, to zachęcam was do tej lektury. Tym razem u rodziny Ogórków zamieszkującej w Cudnych Manowcach dzieją się rzeczy niep­rawd­opod­obne­. A to za sprawą pewnego smartfonu, w którego posiadanie wszedł Wojtek. Zdaje się, że od tego momentu dzięki niemu trzyma w ryzach swoich domowników. Cztery rezolutne kury dostrzegają skalę problemu i oczywiście postanawiają wkroczyć do akcji, by nieco wyjaśnić i wprowadzić na właściwe tory pewne sprawy. Kto by pomyślał, że jeden zwykły smartfon może przysporzyć wszystkim aż tylu kłopotów… Ale dla kur nie ma rzeczy niemożliwych. • „Hip, hip, kura!” to fantastyczna historia w sam raz dla znudzonych, małych czytelników. Tu wszystko dzieje się szybko, jest wielu interesujących bohaterów, są też czarne charaktery, świetne poczucie humoru, jeszcze lepsze ilustracje i pozytywne zakończenie. Dobra zabawa gwarantowana. Gorąco polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo