• Kto by pomyślał, ze żar w zwykłej ogrodowej szklarni może być aż tak uciążliwy dla pająka i małej muchy? Henryk chce powrotu do ogrodu, a Bzykowi doskwiera przeogromna nuda… Lecz w pewnym momencie ich uwagę przykuwa kolorowa ulotka. Jest to reklama Klubu Insektario, ale na jednym z jej zdjęć dostrzegają Mię… W te pędy ruszają, by ją znaleźć. Na miejscu czeka ich nie lada gratka. Plaża, leżaki, koktajle… Wszystko, czego tylko dusza zapragnie. Prawdziwe, sielskie wakacje. Przy okazji trafiają na uroczą ciotkę Kasandrę, która oczywiście nie myśli o niczym innym, jak tylko o tym, kogo mogłaby ewentualnie zjeść. Ale nie w tym rzecz. Gdzie jest Mia? Bzyk i Henryk zaczynają przeprowadzać dochodzenie. Trop prowadzi ich do restauracji, w której mała ptaszniczka pracowała jako pomoc kuchenna. Być może nadal tam jest? A jeśli nie, to gdzie? Może po pewnej nitce trafią w końcu do kłębka i znajdą swoją ukochaną, adoptowaną córkę? Kto wie… Z pewnością czeka ich jeszcze wiele przygód nim zdołają osiągnąć cel swej wyprawy.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo