• Naprawdę świetny początek serii "W kręgach władzy".
  • Bardzo dobry kryminał polityczny.
  • Marszałek Sejmu, Daria Seyda, budzi się w pokoju hotelowym gdzieś pod Warszawą nie wiedząc, jak się tam znalazła i co robiła przez ostatnie 10 godzin. Jednocześnie sprawy polityczne w parlamencie się komplikuje, gdy prezydent na zamkniętym spotkaniu oznajmia, że ze względu na stan zdrowia i zdiagnozowane stwardnienie rozsiane zamierza zrezygnować z urzędu. Zaczyna się walka. Jeszcze Patryk Hauer, młoda gwiazda prawicy, odkrywa spisek na najwyższych szczeblach władzy. Jednak zarówno Seyda, jak i Hauer mają pewne rzeczy do ukrycia - Seyda sprawę hotelu, a Hauer - uzależnienia od środków odurzających pomagających mu zapanować nad tremą w czasie wystąpień publicznych.
  • Remigiusz Mróz urodził się w 1987 roku w Opolu. Autor m.in. serii kryminalnej o komisarzu Forście i polecanego przez Tess Gerritsen thrillera Behawiorysta. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Leona Koźmińskiego w Warszawie, gdzie uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych. Na co dzień zapalony biegacz i niezmordowany czytelnik.* • Lojalnie informuję, że jestem jeszcze pod wpływem emocji, toteż recenzja może być trochę chaotyczna. • Kompletnie się polityką nie interesuję, nie wiem kto w jakiej partii jest i która jest lepsza, lecz książki z gatunku political fiction lubię, wręcz uwielbiam, dlatego sięgnąłem po Wotum nieufności. • Daria Seyda jest marszałkiem sejmu. Pewnego dnia budzi się w hotelu, ale nie pamięta jak się tam znalazła i co z kim robiła. Niespodziewanie dzieją się rzeczy, które wywrócą jej życie do góry nogami. Patryk Hauer to młody polityk, któremu wróżą świetlaną przyszłość. Ma duże ambicje. Odkrywa spisek, którego ujawnienie może przyspieszyć jego karierę oraz zniszczyć przeciwników. • To nie jest polskie House of Cards! Mróz ma inny styl pisarski, posługuje się lekkim i prostym językiem, skupia się i na aspektach politycznych, i na tym, aby akcja trzymała mocno w napięciu i czytelnik wciąż był zaskakiwany. Między nim i Michaelem Dobbsem jest wiele podobieństw, lecz autor HoC stworzył świetne literackie dzieło, bohatera, który jest odrażający, ale mimo to się go lubi i poruszył tematy, które są ponadczasowe i uniwersalne. Wotum nieufności bardziej mi się podobało i lepiej czytało, niemniej House of Cards wolę za świetny wątek polityczny. • Odniosłem wrażenie, że Remigiusz Mróz miał bardzo dużo pomysłów i koniecznie chciał wszystkie wykorzystać w tej książce, aby lepiej się ona przyjęła. Z jednej strony dostarczało to wielu zagadek, tajemnic i sprawiało, że akcja trzymała w wielu momentach w napięciu, lecz z drugiej: wprowadzało mętlik i czasem się gubiłem wśród tych wszystkich motywów i jego pomysłów. • Autor porusza aktualne tematy, co pomaga lepiej wczuć się w akcję. Dzięki temu Mróz miał łatwiej, bo nie musiał wymyślać jakichś nowych politycznych tematów, wystarczyło tylko pooglądać wiadomości. Zauważyć można, że pisząc to dzieło czuł się on jak ryba w wodzie. Wynikać to może z jego zainteresowania polityką oraz ciekawej przeszłości – dowiecie się o co mi chodzi z posłowia książki. • Niewątpliwie jest to świetna POLSKA książka political fiction. Porównywać jej do House of Cards nie można. Przez ten tani chwyt marketingowy wydawnictwo zawyżyło autorowi poprzeczkę, której przeskoczyć on jeszcze nie potrafił. • Mróz pokazał nam świat polityki z tej ciemnej strony – m.in. intrygi, podstawianie nogi przeciwnikom i potyczki słowne... Te ostatnie najbardziej mi się spodobały. Pokazały one duże umiejętności autora w wczuwaniu się w swoich bohaterów, bo musiał on wymyślać różne argumenty. Wyszło mu to znakomicie. • Od samego początku kibicowałem Patrykowi Hauerowi. To młody polityk, który może osiągnąć duży sukces. Jest bezwzględny, wygadany, tajemniczy, inteligentny i ma cudowną żonę, która jest twardą babką. Daria Seyda to dobrze wykreowana postać, choć irytowały mnie jej niektóre zachowania. • „– Kto ma wiedzę, nie musi przewidywać. Kto przewiduje, wiedzy nie posiada.” • Za zakończenie książki mam ochotę Mroza zabić. Przecież tak robić nie można. Powinno być to karalne. Pod koniec utworu wybuchła bomba, która wprowadziła wiele nowych okoliczności, wyjaśniła kilka spraw i pobudziła ciekawość. Znie­cier­pliw­iony­ (i to bardzo!) czekam na kolejny tom. • „Wotum nieufności” polecam przede wszystkim osobom, które albo interesują się polityką, albo lubią political fiction. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Księgarni Tania Książka. • Tytuł: „Wotum nieufności” • Autor: Remigiusz Mróz • Wydawnictwo: FILIA • Cykl: W kręgach władzy (tom I) • Korekta: MELES-DESIGN • Projekt okładki: Mariusz Banachowicz • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Liczba stron: 617 • Data wydania: 11.01.2017 • ISBN: 978-83-8075-188-0 • Źródło – okładka książki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo