• Nikogo nie trzeba przekonywać, jak ważny jest Tata dla każdego • dziecka… jednak warto o tym stale przypominać. Tego zadania podjęła się uznana pisarka literatury dziecięcej Renata Piątkowska. W najnowszej książce pt. Po prostu Tata (Wydawnictwo Literatura) znakomicie podkreśliła, jak wielka jest moc wzajemnej relacji ojca i dziecka. Pozycja została opatrzona ilustracjami Magdaleny Pilch. • W książce znajdziemy siedem niezwykle zapadających w pamięć opowiadań, napisanych barwnym, a zarazem prostym językiem. Historie o miłości ojcowskiej z pewnością poruszą u każdego odbiorcy niespotykane pokłady czułości, a i być może wywołają niejedną łzę. To opowieści o tym, • ile jest warte dane dziecku słowo: Pamiętaj, zawsze będę przy Tobie. Choćby cały świat się zawalił, nigdy nie zostawię Cię samego; o tym, czym jest bezwarunkowa miłość, nieustanne wsparcie, anielska cierpliwość, przede wszystkim jednak o tym, ile potrafi dać siła ojcowskiego przykładu i obecność. Współcześnie wiele mówi się o roli • ojca w procesie wychowania. Stale zmienia się, na szczęście na lepsze, rozumienie jego zadania i miejsca w rodzinie. To już nie tylko wymagający, zarabiający na godny byt ojciec opoka. To czuły i kochający Tata stojący ramię w ramię z Mamą (w tym miejscu warto • wspomnieć o wydanym wcześniej tytule tej samej autorki Po prostu Mama. • Polecam równie mocno!). Tata który utuli, nakarmi, zmieni pieluchę, przeczyta książkę… Może właśnie tę opisaną powyżej? Opowiadania Renaty Piątkowskiej można znaleźć na półkach Biblioteki Kraków, • Dorota Bojeczko
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo