• Karty zawierają opis magicznych sztuczek, które można wykonać wraz z dzieckiem. Z jednej strony mamy mini komiks, który pokazuje jak daną sztuczkę można zaprezentować. Jest tu też informacja o stopniu trudności i nazwa danej sztuczki. Z drugiej strony jest dokładny opis tego, co należy zrobić, by sztuczka się udała. Obok znajdziemy rysunki, które ilustrują każdy z kroków magicznego pokazu. Czasem są one dodatkowo opatrzone we wskazówki. Na dole karty znajdziemy rady, które pomogą nam wykonać idealny pokaz. Do zestawu dołączona jest karta z numerami sztuczek i informacją, co będziemy do każdej z nich potrzebować. Ponownie opatrzono je znaczkami ze stopniem trudności. Oprócz tego znajdziemy tu ramkę ze złotymi zasadami. • Karty są bardzo dobrze wykonane. Duży rozmiar, komiks, rysunki, solidna tekturka. Jedyne, co może przeszkadzać to dość małe litery w opisach wykonania. Każda z kart jest jednak tak samo skonstruowana, co ułatwia poruszanie się po nich. • więcej na www.ksiazka-od-kuchni.blogspot.com
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo