• Zacznę od tego, że książka czytając sam opis będzie przewidującą. Wiadomo jak się skończy. • Jednak to co się dzieje pomiędzy! Dla mnie rewelacja! • Te postacie są prawdziwe! • Laurie polubiłam i rozumiałam jej ból. Płakałam razem z nią. • Czy kobieta po 30stce może tak rozpaczać? Myślę, że każda, która odkryła zdradę swojego faceta/narzeczonego/męża powie, że tak. I ja również tak mówię! Ja również wyłam, po tym jak odkryłam zdradę. Ja również spotykałam się długo z facetem, może nie było to tak długo jak u Laurie i Dana ale jednak. Wiem co to za ból. Wiem również co to za ból, gdy to on pomimo tego co zrobił układa sobie życie, gdy to ona jest w ciąży. I gdy jesteś już po 30stce i wiesz, że jest już za późno. • No dobra, chyba za dużo tu prywaty ;) • Dla mnie jednak, ta historia jest prawdziwa, i prawdziwe są emocje. • A że kończy się jak w przewidywalnym romansie? Mi to nie przeszkadza. • Fajnie, jest czasem poczytać coś prawdziwego ze szczęśliwym zakończeniem. • I ja ją polecam! • Jasne jest parę niuansów, których można by się doczepić. Ale nie chcę i nie będę tego robić!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo