Tak jak nie śmieszy mnie czeskie poczucie humoru, co wielu bardzo dziwi, tak ta książka rozbawiła mnie nawet momentami do łez. Być może to za sprawą Anny Seniuk, której interpretacja lektury "Czytelniczki znakomitej" wprost powaliła mnie na kolana. Teraz nie potrafię sobie wyobrazić nikogo innego w roli głosu królowej Elżbiety II. • Autor tej krótkiej powieści w świetny sposób "wykorzystał" postać brytyjskiej monarchinii i nadał jej nowy wymiar. Pewnego dnia na pałacowym dziedzińcu pojawia się objazdowa biblioteka. Królowa trafia do niej przez dziwny przypadek. Jest wręcz zaskoczona tym, że ktoś wpadł na pomysł stworzenia wypożyczalni książek na kółkach. Na początku zdaje się być nieco sceptycznie nastawiona do samego czytania różnego rodzaju lektur. Twierdzi, że czytanie wprowadza pewne ograniczenia. Dokonuje selekcji ludzi, dzieląc ich na lepszych i gorszych. W końcu dochodzi do wniosku, że nie wypada jej odejść z pustymi rękami, więc wypożycza jedną z powieści. I tak ten jeden zupełnie przypadkowy incydent zaszczepia w Elżbiecie II miłość do literatury. Od tej pory królowa oddaje się swemu nowemu hobby niemalże wszędzie, z czym wiele osób nie może się pogodzić i zaakceptować królewskiej fanaberii. Jej wysokość dopiero teraz uświadamia sobie jakie datąd wiodła nudne, pełne schematów i rutynowych czynności życie. Czytanie wyzwoliło w niej w pewnym sensie nieco "buntownicze" cechy. W wyniku tego nawet często zaczyna postępować niezgodnie z przyjętym protokołem dyplomatycznym, "wyrywać się" pewnym konwenansom związanym chociażby z prowadzeniem dialogów z podwładnymi, a nawet nie przestrzegać dworskiej etykiety. W swe osiemdziesiąte urodziny dochodzi również do wniosku, że musi zostawić po sobie jakiś namacalny ślad, a nie samą tylko pamięć, której i tak nikt z czasem nie będzie celebrował. Oświadcza, że ma zamiar wydać książkę i wcale nie będzie to biografia królewskiej mości. To będzie analityczne dzieło literackie o charakterze refleksyjno - moralizatorskim... Hmmm... • Ach muszę przyznać, że całkiem haryzmatyczna ta "Czytelniczka znakomita"... Doskonała, lekka, pełna wyśmienitego humoru, nietuzinkowa, a nawet dość wyrafinowana to lektura, traktująca o Elżbiecie II z przymrużeniem oka. Polecam. Niezła zabawa gwarantowana. Chyba, że kogoś śmieszy czeski humor... Hi... Wówczas istnieje niewielkie praw­dopo­dobi­eńst­wo niezrozumienia tejże lektury... :)

Królowa Anglii odkrywa, że czytanie książek może być przyjemnością i środkiem do samodoskonalenia jednocześnie. Nowa pasja pochłania ją do tego stopnia, że zaniedbuje, dotychczas nienagannie wykonywane, obowiązki państwowe. • Króciótka, żartobliwa i świetnie napisana książka o urokach czytelnictwa. Polecam, warto czytać, czy jest się królową, czy nie :)