• Strasznie nudna. Mimo, że wiele opinii było pozytywnych, to bardzo się zawiodłam.
  • Podobnie jak w innych swych "świątecznych" powieściach autorka wiedzie czytelnika w Tatry, by wraz z Jagną, główną bohaterką, podziwiać ich piękno i wędrować górskimi szlakami. • Ale zanim Jagna w wakacje wyruszy w ukochane Tatry, z których pochodzi jej matka, a tam mieszka babcia Aniela, poznajemy jej historię. To pani psycholog z ustabilizowanym życiem zawodowym, własnym mieszkaniem, kochającymi rodzicami, ale niestety z pechem w miłości, co jest solą w oku ciotek i kuzynek. • Ale nieoczekiwanie zjawia się ON, wielkie nim zauroczenie, a może trochę i zakochanie. Szczęście zapukało do Jagny , ale jednocześnie pojawił się niepokój jej własnej matki. Czy to, aby na pewno ten? • Czy szczęście zapukało do pani psycholog na zawsze? • I jest jeszcze drugi ON - przyjaciel z dzieciństwa. Jaką rolę odegra w życiu Jagny? • Akcja kończy się przygotowaniami do Wigilii, ale zaczyna deszczowym latem i wakacjami Jagny. • I znów mamy tylko namiastkę świąt i ich magii, ale POLECAM tę nietypową, świąteczną powieść z piękną historią i malowniczym Zakopanem w tle . I jeszcze bohaterami, których znamy z innych powieści autorki
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo