• Niesamowita przygoda Jake'a Eppinga, nauczyciela angielskiego, który przy pomocy swojego przyjaciela Al'a, prowadzącego bar z portalem czasowym w spiżarni, przenosi się w czasie do 1958 roku, czyli o 53 lata wstecz. Kiedy Jake, a w zasadzie George Amberson podejmuje się najważniejszego zadania w swoim życiu aby uratować JFK, na jego ścieżce życiowej pojawia się bibliotekarka Saddie. Miłość zmienia tor wydarzeń i Saddie niespodziewanie staje się nieodłącznym elementem układanki George'a. Książka doskonale wprowadza w klimat lat sześ­ćdzi­esią­tych­ okolic Forth Worth, Dallas, Jodie i całego Texasu z jego całym gangsterskim zapleczem. King świetnie odtwarza to co ludzie pamiętają ze swoich młodych lepszych czasów. Przywołuje przeszłość w charakterze zapomnianych prawdziwych smaków dzieciństwa. Bardzo dobrze i blisko oddaje życie zamachowca prezydenta Kennedy'ego. Miesza losy bohatera w życie Lee Oswalda, George'a Mohrenschilda czy mieszkańców i pracowników szkoły w Jodie. Czy John Fitzgerald Kennedy naprawdę przeżyje przejazd przez Dealey Plaza? Jaki będzie miało to wydźwięk w dalszych etapach historii? Czy George Amberson jako Jake Epping jest w stanie zapewnić lepszą przyszłość swojej ukochanej i jaką role odgrywa Człowiek z Żółtą Kartką? To naprawdę warto sprawdzić samemu. Końcówka książki jak przystało na Kinga niespodziewana i nie do końca jasna. Czas leci swoim tokiem i na pewne sprawy nie mamy wpływu...
    +2 wyrafinowana
  • Książka przeciętna, choć ponadprzeciętna w swojej objętości. Początek dość wciągający, potem dłużyzny, niepotrzebne i nierozwiązane ostatecznie wątki, koniec sztampowy i nieco patetyczny. Historia, jak i powieść skrojona pod amerykańskiego czytelnika (wątki popkulturowe w większości są niezrozumiałe dla Polaków, tak jak i większość wątków politycznych), albo fana Kinga. Ja nie jestem ani jednym, ani drugim, stąd pod koniec historii bardzo już się nią nudziłem.
  • Świetna książka klimat lat 60 ,JFK , wechikuł czasu , czyta się jednym tchem
  • Cudowna i tyle. Warto gorąco polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo