• Córka czarownic Doroty Terakowskiej to powieść która mnie oczarowała. Dosłownie. Autorce udało się mnie wciągnąć do stworzonego przez nią magicznego świata. • Tytułowa córka czarownic, to dziewczynka wychowywana przez czarownice, to potomek królewskiego rodu, przygotowywany przez czarownice do objęcia władzy w podbitym przez najeźdźców królestwie. • Terakowska stworzyła cudowny klimat dla swej powieści, książkę wręcz się połyka, i ciężko wrócić do rzeczywistości. Czaruje swoim baśniowym światem, niesamowitym nastrojem i przepięknym językiem. • Wydawca napisał, że jest to arcydzieło o dojrzewaniu, ale dla mnie chyba jest najważniejszy uniwersalizm powieści. • Dla dzieci będzie to cudowna bajka o wędrówce tytułowej córki czarownic, walki dobra ze złem, ale również lekcja o szacunku dla przyrody, dla innych ludzi i dla ich pracy. • Zbuntowane nastolatki być może zidentyfikują się z dorastającą bohaterką, która próbuje odnaleźć odpowiedź na pytanie: kim jestem?. • Z kolei dla rodziców ( piszę o sobie) to opowieść o wychowaniu i tysiącu pytań jakie rodzą się w głowie rodziciela jak najlepiej wychować swoje dziecko, by wyrosło na dobrego i mądrego człowieka. • Dla mnie właśnie to było największą wartością tej książki. • Polecam gorąco! Książka dla każdego kto szuka pięknie napisanym językiem, mądrej baśni zawierającej wiele ważnych życiowych lekcji. • Marta Ciulis- Pyznar
    +2 wyrafinowana
  • Książka bardzo ciekawa i wciągająca, nie można się od niej oderwać.
  • Bajka, ale dla dorosłych, niosąca wiele trafnych opinii o ludzkości jako takiej.
  • Jak każda z książek Pani Doroty- jest świetna. Nie można się od niej oderwać, nie ważne, że noc, że rano do pracy.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo