• Polecam tą trylogię każdemu, zwłaszcza pokoleniu wychowanemu na baśniach ze wschodu :)
  • Akcja rozkręca się powoli ale konsekwentnie, po to, by w połowie książki z nieco naiwnej bajki zmienić się w trzymającą w napięciu baśniowo-historyczno-obyczajową powieść. Wkrótce potem okazuje się, że umysł przesiąkł wykreowanym przez autorkę światem na wskroś. I chce więcej :)
  • Historia o życiu Wasilisy Pietrownej nazywanej Czarownicą. • Opowieść łączy ze sobą wątki rosyjskiej baśni i legendy, magii i wierzeń ludowych. • Książka nie do końca mnie porwała, ale czytało się ją przyjemnie i na pewno będe czytała kolejne tomy.
  • Książkę czyta się jednym tchem, uzależnia. Ciekawa fabuła, występowanie słowiańskich demonów i barwne posiacie sprawiają, że książka jest przyjemna w czytaniu. Idealna na jesienne lub zimowe wieczory.
  • Świat pełen magii i tajemnicy. Akcja toczy się w XIV wieku. Głównie w zimowej scenerii, gdzieś na krańcach chrz­eści­jańs­kiej­ Rusi. Książka jest dobrze napisana. To przemyślana powieść z baśniami i folklorem. Autorka podkreśla jak ważna jest równowaga między religią, a kulturą i starymi wierzeniami, które powinny być pielęgnowane. Przeczytajcie, a ta historia was oczaruje.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo