• Łatwo i szybko się czytało, ale historia nie powaliła...ocena pół na pół..
  • Świetna pozycja, ciekawie napisana, wciągająca od pierwszych stron, trzymająca w niepewności do niemalże ostatnich... Polecam
  • Recenzja dostępna również na blogu: [Link] • S. J. Watson zwrócił na siebie moją uwagę, gdy tylko przeczytałam jego debiutancką powieść Zanim zasnę. Zachwycił mnie on nie tylko swoją niezwykłą i bardzo oryginalną historią, ale również fantastycznym stylem, od którego po prostu nie można się oderwać. Wiedziałam, że koniecznie muszę zapoznać się z każdą kolejną powieścią, która wyjdzie z pod jego pióra. Wielką radość wywołała u mnie wiadomość o nowej książce autora, która wspaniałą okładką, jak i intrygującym opisem niezwykle przyciągnęła moją uwagę. Czy S. J. Watson powtórzył swój debiutancki sukces? • Julia Plummer to młoda żona i matka z przeszłością, o której wolałaby zapomnieć. Wcześniejsze życiowe wybory życiowe doskonale ją jednak ukształtowały i sprawiły, że stała się ona pewną siebie kobietą, która zrobi wszystko dla swojej rodziny. Jednak przeszłości nigdy nie da się wymazać do końca i to, jaką osobą byliśmy wcześniej prędzej czy później da o sobie znać. Pewnego wieczoru Julia dowiaduje się, że jej młodsza siostra mieszkająca w Paryżu została zamordowana. Nikt nie wie, kto to zrobił oraz jaki był motyw zabójcy. Kobieta nie może pogodzić się ze śmiercią Kate i postanawia sama poszukać wskazówek, które w jakiś sposób mogłyby pomóc jej w poznaniu prawdy. W tym czasie dowiaduje się, jak wielu rzeczy jeszcze na jej temat nie wiedziała. Okazuje się, że w morderstwo zamieszany może być ktoś z internetowego portalu dla dorosłych, którego Kate była aktywną członkinią. Julia postanawia więc poszukać kogoś na portalu, kto mógłby być zamieszany w śmierć jej siostry. Nieoczekiwanie jednak nawiązuje z pozoru nieszkodliwy romans internetowy. Takie rzeczy nigdy nie kończą się jednak dobrze... • Musicie wiedzieć, że miałam już jedno podejście do tej książki. Wówczas zapoznałam się jedynie z dwoma pierwszymi rozdziałami powieści i na tym właśnie się skończyło. Obawiałam się bardzo, że Drugie życie będzie kompletną klapą, a nie chciałam popsuć sobie opinii na temat autora. W końcu jednak postanowiłam dać jej jeszcze jedną szansę i teraz z całą pewnością mogę powiedzieć, że S. J. Watson w żaden sposób sobie nie zaszkodził, a jedynie jeszcze bardziej utwierdził mnie w przekonaniu, że jest na prawdę wspaniałym i niezwykle obiecującym autorem. • Główną bohaterką powieści jest właśnie Julia Plummer i to z jej perspektywy poznajemy całą historię. Prócz wydarzeń z teraźniejszości w miedzy czasie poznajemy też kilka ciekawych wątków z przeszłości kobiety, których kompletnie byśmy się nie spodziewali. Bardzo spodobał mi się sposób, w jaki autor przedstawił nam postać kobiety. Ukazał, jak ktoś pogrążony w bólu po stracie bliskiej osoby postrzega świat, jak się zachowuje, co nim kieruje i przede wszystkim do czego jest zdolny, by bronić tych, którzy mu jeszcze zostali. Czytając miałoby się ochotę powiedzieć "Ja z pewnością nie posunąłbym się do czegoś takiego", czy "To w ogóle mnie nie dotyczy". Autor pozwala poznać podświadomość takiej osoby od podszewki, co uświadamia nam, że tak naprawdę nigdy nie możemy być do końca pewno, jak my postąpilibyśmy w danej sytuacji. • Książka Drugie życie zdecydowanie różni się od swojej poprzedniczki, jeśli chodzi o główny wątek, jednakże jest coś, co je łączy - niesamowite zwroty akcji, które czyhają na czytelnika na dosłownie każdym kroku. Gdy tylko myślisz, że wiesz już co czeka cię dalej, okazuje się, że jest to całkowita nieprawda! Osobiście uwielbiam takie właśnie nieoczekiwane momenty (szczególnie w przypadku thrillerów) i myślę, że większość z was powie dokładnie to samo. Dodatkowo utrzymana jest ona w fantastycznym klimacie mrocznego Paryża i tajemniczego Londynu, które tylko jeszcze bardziej sprawiają, że powieść ta jest niesamowicie wciągająca. • Jedyne do czego mam tutaj zastrzeżenia, to zakończenie. Można powiedzieć, że autor urwał całą historię w w pewnym momencie, przez co nie wiadomo, co dalej działo się zarówno z główną bohaterką jak i mordercą Kate. Wygląda to tak, jakby miała powstać druga część, jednak z tego co widziałam, na razie chyba nic na to nie wskazuje. Jeśli autor po prostu postanowił urwać historię we właśnie takim momencie, to z pewnością nie jest to fajne zagranie. Pozostaje mieć jedynie nadzieję, że będzie nam dane poznać dalsze losy bohaterów Drugiego życia. • Podsumowując więc, Drugie życie to kolejna wspaniała książka z pod pióra S. J. Watson. Przedstawił on niezwykle wciągającą, oryginalną i przede wszystkim całkowicie niep­rzew­idyw­alną­ historię, która zaskakuje na każdym kroku. Z pewnością spodoba się ona każdemu fanowi gatunku, jak również zaciekawi tych, którzy z thrillerami dopiero się poznają. Ja jak najbardziej polecam i z niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na kolejne powieści autora.
  • W porównaniu z poprzednią książką tego autora, powieść jest lekkim rozczarowaniem. Akcja toczy sie powoli, nie wciąga. Jest przesadnie skoncentrowana na romansie głównej bohaterki (zgodnie z obecnym nurtem w literaturze zapoczątkowanym przez “50 twarzy Greya”?), dopiero ostatnich kilkadziesiąt stron jest napisanych bardziej w stylu poprzedniej książki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo