• Autor: Stephane Barroux • Tytuł: Gdzie jesteś, rozgwiazdo? • Wydawnictwo: Dwukropek • Liczba stron: 24 • W oceanie znajduje się wiele stworzeń. Czy uda się odnaleźć wśród nich rozgwiazdę, ośmiornicę i błazenka? Czy pośród innych kolorowych ryb łatwo będzie rozpoznać, które z nich należy wskazać? A co się stanie, gdy oprócz ryb w oceanie zaczną się pojawiać też inne rzeczy, które nie należą do tego podwodnego świata? • Gdzie jesteś, rozgwiazdo? Stephane’a Barrouxa to książeczka dla najmłodszych. Składa się w większości z rysunków. Jedyny tekst, który w niej wydrukowano, opisuje ryby, które należy odnaleźć na kartach tej pozycji. • Z obrazków autorstwa Barrouxa można zbudować opowieść. Niepotrzebne są słowa i tekst. Widzimy, że w oceanie zaczynają pojawiać się śmieci. Z każdą kartą jest ich coraz więcej, aż w końcu wypychają one zwierzęta poza margines. Nie można tego tak zostawić. Skoro ludzie pozbyli się śmieci, wrzucając je do oceanu, ryby postanawiają je oddać i wypychają je na ląd. • Z jednej strony książeczka jest przeznaczona do zabawy, ponieważ dzieci mają za zadanie odszukać na każdej stronie trzy stworzenia. Muszą wskazać, gdzie znajdują się rozgwiazda, błazenek i ośmiornica. Z drugiej jednak strony książka ma też walor edukacyjny. Pokazuje dzieciom, jak ludzie zanieczyszczają oceany, uwrażliwia na problem zaśmieconego środowiska i wypychania zwierząt z ich naturalnego środowiska. Każda karta pokazuje, jak sytuacja się pogarsza. • Obrazki są kolorowe, proste i bardzo ładne. Przyciągają spojrzenie i na pewno spodobają się maluchom. W przeciwieństwie do śmieci, które są ciemne, mają brzydkie kolory, ryby posiadają wiele barw i po prostu cieszą oko. W tej kolorowej feerii trudno czasem od razu odszukać konkretne gatunki, które maluch ma wskazać. • Gdzie jesteś, rozgwiazdo? to pozycja dla najmłodszych, przy której nie tylko będą się dobrze bawić, lecz także się czegoś nauczą. To książka, która daje do myślenia i może przyczynić się do zmiany nawyków i większego zwracania uwagi na to, co robimy. Myślę, że jest świetnym pretekstem do wspólnej rozmowy na temat zanieczyszczenia środowiska.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo