• Nie dajcie się zwieść! „Krabat” to książka nie tylko dla najmłodszych czytelników. Wciągnie bez reszty każdego miłośnika fantasy, horroru i legend. Otfried Preussler ukazał popularną, łużycką legendę w zupełnie nowym ujęciu utrzymanym w atmosferze mroku i tajemnicy. „Krabat” opowiada historię sieroty, który wiedziony jest, przez tajemniczy głos w dziwnych snach, do młyna na Koźlim Brodzie. Tamtejszy młynarz okazuje się być czar­noks­iężn­ikie­m pałającym się ciemnymi mocami, a jego czeladnicy pilnie uczą się nadludzkich umiejętności. Historia ukazuje przede wszystkim, że walka dobra ze złem odbywa się niemal codziennie, nawet przy dokonywaniu drobnych, pozornie niewiele znaczących wyborów. wm
    +2 pouczająca
  • Krabat jest bardzo fajną powieścią fantasy i to niekoniecznie tylko młodzieży. Jest wciągająca i mroczna. Ukazuje kulisy szkoły dla młodych adeptów. Droga do sukcesu jest bardzo wyboista i okupiona cierpieniem. Autor pokazuje jak ważne jest uczucie do drugiej osoby, przyjaźń, zaufanie, miłość. Czas z Krabatem to bardzo miło spędzony czas 😊
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo