• Kryminał na wesoło. To wyróżnia Rudnicką wsród wielu pisarzy. Umie utzymać napięcie a jednocześnie rozluźnia bo czytając można się zatracić.
    +2 trafna
  • Absolutnie przezabawna. Obfitująca w cięte riposty, wypełniona czarnym humorem, ciekawy wątek kryminalny. Ostatecznie rozwiązanie nie do końca się klei nie mniej można na to przymknąć oko, szczególnie śmiejąc się z dowcipu
  • 1 tom serii "Zacisze 13". Tu można powiedzieć, że trup ściele się gęsto :) Przezabawna historia. Główną bohaterka jest Marta - nauczycielka historii po przejściach. Marta mieszka w domu na ulicy Zacisze 13. Mieszka tam od 2 lat. Ma psa. Jest po trudnym małżeństwie, ma wyrok w zawieszeniu za usiłowanie zabójstwa męża. Kobieta doszła już do siebie po trudnym czasie i żyje sobie spokojnie. Aż pewnego dnia w ogródku znajduje zamordowanego mężczyznę. • Tak to się zaczyna. Książka jest pełna humorystycznych zwrotów akccji a pełny dowciupu styl pisana autorki spowodował że czytając śmiałam się na głos. • Bardzo polecam na odstresowanie się.
  • Olga Rudnicka - ZACISZE 13 • ZACISZE 13 : POWRÓT • To powieści pełne komicznych scen, choć temat rodem z czarnej komedii kryminalnej. • Marta i Aneta - nauczycielki, trochę zwariowane przyjaciółki, stają się "współwłaścicielkami " dwóch trupiąt lub "chłopaków z piwnicy". Jeden z nich to podrzucony w ogrodzie i znaleziony przez Martę, a drugiemu pomogła skończyć żywot Aneta. Morderczynie? Ale czy na pewno? Kto naprawdę zabił? I co zrobić ze zwłokami? Proste - zamurować !!!. Ale co potem? Na stałe w piwnicy nie mogą zostać. Cz.II to korowód przygód bohaterek, które postanowiły wydobyć "chłopaków" z piwnicy. Uda się zamysł? • POLECAM te niesamowite powieści z czarnym wątkiem kryminalnym, z całą plejadą bohaterów , wśród których, obok naszych szalonych bohaterek, nie zabraknie: podglądaczy, byłych więźniów , uciążliwej mamuśki, wścibskiej sąsiadki, dociekliwej, ale bardzo pomocnej szwagierki, partnerów Marty i Anety nienadążających za swymi ukochanymi i jak bumerang wracający byli mężowie. A i jeszcze biedni policjanci ,ciągle stawiający się na interwencję po numer 13 . Kto ich wzywa i po co? Dobra zabawa zagwarantowana.
  • Bardzo przyjemna lektura, dla lubiących kryminał z poczuciem humoru
  • Pióro Rudnickiej jest lekkie. Jej książki są świetne na jesienne wieczory, potrafią rozbawić do łez. W wątek kryminalny doskonale wkomponowana jest duża dawka humoru. Polecam
  • Lekka, miła i przyjemna - taka właśnie jest druga część komedii kryminalnej "Zacisze 13. Powrót". Czego dotyczy akcja? Właściwie tego jak wydobyć z piwnicy zamurowane zwłoki i przenieść je w bezpieczne miejsce. Co okazuje się wyjątkowo trudnym zadaniem, zwłaszcza gdy dostaje się anonimy i jest się pod stałą obserwacją sąsiadki. • Sąsiadka, Krystyna Kopiejko, to typowy "osiedlowy monitoring", który niczego nie przeoczy. Wie wszystko o swoich sąsiadach, kiedy wychodzą z domu i kiedy do niego wracają. Zapisuje wszystkie numery rejestracyjne, które pojawiają się na ulicy. Jest nie tylko wścibska, ale przy tym wyjątkowo upierdliwa. Dzięki niej "Zacisze" stało się miejscem wyjątkowo niebezpiecznym i wymagającym ciągłych interwencji policji. Czy czujne oko pani Krysi dostrzeże co dzieje się tuż za jej płotem? • Jest to świetna opowieść o trójce muszkieterów, ich perypetiach i babskiej przyjaźni. Może nie jest to jakaś ambitna literatura, ale na pewno godna uwagi.
  • Marta Żywek, ucieka przed mężem brutalem, by w Śremie w nowym domu przy ulicy Zacisze 13 rozpocząć nowe życie jako nauczycielka historii. Po jakimś czasie wprowadza się do niej przyjaciółka Aneta, która z powodu zalanego mieszkania i remontu zmuszona skorzystać z gościny Marty. • Przyjaciółki znajdują na terenie domu dwóch całkiem świeżych nieboszczyków i zamiast zgłosić sprawę na policję, ukrywają je w piwnicy. Mają z tym trochę kłopotów i przygód - najpierw kupują wielką zamrażarkę, potem zakopują zwłoki w piwnicy. W tym czasie po piętach depczą im przestępcy, którzy szukają ukrytego przed laty cennego łupu, policja, tajemniczy przystojny mężczyzna oraz były mąż Marty. • "Zacisze 13" to kryminalna komedia pomyłek. Fabuła jest co prawda wręcz niep­rawd­opod­obna­, przerysowana i naciągana, ale historia wciąga i swoim czarnym humorem powoduje, że uśmiech nie schodzi z twarzy podczas lektury. • Kreacja głównych bohaterów jest niewątpliwym plusem powieści. Książka z całą pewnością zmieni wizję zawodu nauczyciela jako człowieka mało interesującego i nudnego. Jak życie pokazuje i nauczyciel może chować trupa w szafie tzn. w zamrażarce. • Olga Rudnicka pozytywnie zaskoczyła mnie swoją wyobraźnią i poczuciem humoru. Nie zdarza mi się śmiać w czasie scen zamurowywania zwłok, bo w normalnych warunkach jest to wręcz makabryczne i mało smaczne, a tutaj uśmiechałam się szeroko czytając jak nasze dwie nauczycielki przebranżawiały się z belfrów na budowlańców i nawet z wylewką betonową potrafiły sobie poradzić. • "Zacisze 13" to lekka i zakręcona kryminalna komedia pomyłek. Lekki język, ciekawie skomponowana intryga, bardzo zaskakujące zakończenie, to murowany ( tu wykafelkowany tudzież wyflizowany) przepis na sukces. • Kryminał z przymrużeniem oka. Relaks w czasie lektury zapewniony. • Marta Ciulis-Pyznar
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo