• Druga część serii opowiadającej o losach czterech przyjaciółek. • W tomie drugim bliżej poznajemy Izę - ambitną businesswoman, która z powodu korporacyjnych walk o stanowisko, traci dotychczasową posadę. Iza jest perfekcjonistką, świetnie zorganizowaną, od niedawna samotnie wychowującą syna Harumiego, mistrzynią w przygotowywaniu sushi 🙂. Zagłębiając się jednak w jej życiorysie odkrywamy też drugą stronę - jej trudną relację z nieco snobistyczną matką oraz tkwiącą głęboki tęsknotę za ojcem. • Razem z główną bohaterką borykamy się z problemami w wychowywaniu nastolatka, odkrywamy prawdę o ojcu (którą po prawie 40 latach decyduje się wyjawić matka) i śledzimy jej ponowne stawanie na nogi w kwestii zawodowej, choć w zupełnie innej dziedzinie 🙂 • Fabuła skupia się na głównej bohaterce, choć dowiadujemy się też nieco o pozostałych jedynaczkach 🙂 • Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Lektura wprowadza czytelnika w pozytywny nastrój i wciąga. Z każdym kolejnym rozdziałem chcemy dowiedzieć się więcej 🙂
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo