• Po przeczytaniu tej powieści czuję się bardzo zawiedziona. Miała być to powieść obyczajowo-historyczna, a autor tak dalece zagłebił się w same wątki historyczne, że z tej obyczajowości niewiele tak naprawdę pozostało. Główna bohaterka tej powieści Sonia i jej losy w kontekście całej powieści zdają się być jedynie krótkim epizodem, który na dodatek nie zapadnie czytelnikowi głęboko w pamięć, bo został wręcz przytłoczony historią Stalina i rosyjskiego komunizmu. Jedyny plus jaki dostrzegam dotyczy stylistyki i języka, który jest tak składany, dzięki czemu lekturę tą czyta się jednym tchem. Nic więcej niestety nie dodam...
  • Książka historyczna,opisująca nieludzkie rządy Stalina.Na okładzce piękna dziewczyna, ale o niej w książce w sumie niewiele, chociaż historia Soni jest wciągająca.Dla kogoś kto trochę interesuje się najnowszą historią nie będzie tu właściwie niczego odkrywczego, ale fakty przedstawione są jakby z pozycji samego dyktatora co czyni pozycję ciekawszą.Mnie osobiście w sposób dla niektórych niezrozumiały fascynuje ten okres w tym kraju, więc wszystko jest ok.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo