• Zamordowane kobiety, zaginiony mąż, pogróżki, tajemnicze telefony, porwania, rodzinne sekrety - to wszystko i wiele więcej znajdziecie w najnowszej książce Rachel Abbot. • Tom jest kłębkiem nerwów z wielu powodów - jego była dziewczyna zaginęła, a obecne morderstwa przypominają te sprzed 12 lat, co budzi zarówno strach jak i niechciane wspomnienia... Policjant robi wszystko, by odnaleźć seryjnego mordercę, jednak z każdym krokiem napotyka coraz więcej niewiadomych. Tego bohatera możecie kojarzyć z wcześniejszej książki autorki - Obce dziecko. Powiązanie tych książek jest jednak na tyle delikatne (jedynie paru wspólnych bohaterów), że spokojnie można ją czytać bez znajomości poprzedniej powieści. • Autorka zadbała o wiel­owym­iaro­wość­ książki - mamy tutaj wielu realistycznie opisanych bohaterów i każdy z nich ma swoje problemy i zmartwienia. Możemy również przyjrzeć się ofiarom i ich myślom tuż przed morderstwem, co czyni książkę jeszcze ciekawszą i bardziej mroczną. Zagadka morderstw kobiet przeplata się z życiem matki z dwójką dzieci, której mąż nagle ją opuścił. Kobieta od tego momentu zaczęła odbierać dziwne telefony, przez co przestała czuć się bezpiecznie we własnym domu... Te dwie sprawy oczywiście jakoś się łączą, ale obie są tak fascynujące, że od książki dosłownie nie da się oderwać! Rachel Abbott świadomie torturuje czytelnika urywając wątki w najciekawszych momentach i zostawiając go w parostronicowej niepewności... Właśnie dlatego książki zwyczajnie nie da się odłożyć na półkę. • Zabij mnie znów odkrywa mroki ludzkich dusz... Każdy z nas ma przecież tajemnice, których nie wyjawia nawet najbliższej rodzinie, jednak przeszłość lubi wracać w najmniej spodziewanym momencie. Podobnie jest tutaj, jednak sekrety, które wychodzą na jaw są naprawdę groźne i bolesne... Intryga wymyślona przez autorkę jest jednocześnie genialna i przerażająca realizmem, jednak nie zdradzę więcej szczegółów, bo popsułabym radość z czytania. Niektórych rzeczy oczywiście można się domyślić, ale wcale nie psuje to lektury, bo parokrotnie byłam naprawdę zaskoczona. • Jeżeli macie ochotę zerwać noc, zapomnieć o otaczającym Was świecie i wsiąknąć w świat kłamstw, niedopowiedzeń i brutalnych morderstw - koniecznie sięgnięcie po Zabij mnie znów. Ta historia bowiem mogła zdarzyć się każdemu z nas... Pytanie tylko, jakie Wy podjęlibyście decyzje?
    +2 trafna
  • "Zabij mnie znów" to rewelacyjny, wciągający i świetnie skonstruowany thriller pełen zwrotów akcji, intryg, zagadek i tajemnic, który trzyma w napięciu od początku do końca. Tutaj nie ma miejsca na nudę, bo cały czas coś się dzieje. Książkę czyta się szybko i z zapartym tchem i nie można się od niej oderwać. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Bardzo polubiłam Toma Douglasa i Becky Robinson też.🙂 Zakończenie jest zaskakujące - tego się nie spodziewałam.😯☺️ Polecam.
  • Książki R.Abbott oceniam bardzo podobnie, poza nowelą "Dziecko znikąd", która w mojej ocenie wypadła po prostu nudno. Kryminały jednak to coś, czego autorka powinna się trzymać. Oczywiście, że jest odrobinę za dużo melodramatu w tle, jakaś nieścisłość i przewidywalny wątek ale ogólnie książkę łyka się odrazu a akcja wciąga jak zawsze. Jednak chcę poruszyć tu szczególnie dwie rzeczy działające na niekorzyść tej części - pierwsza to główna bohaterka, która przedstawiona jest z jednej strony jako szanowana prawnik twardo stąpająca po ziemi ale z drugiej jako naiwna, niezdecydowana i niestabilnie emocjonalna kobieta, żeby nie powiedzieć po prostu "głupiutka". Jej zachowanie jest wręcz momentami irracjonalne i mam nadzieję, że w kolejnych częściach historii nie napotkam już tak płytkich charakterów. Druga rzecz to rażące po oczach błedy w polskim przekładzie i wydaniu książki (Filia, wydanie I, Poznań 2016). Egzemplarz wyglądał tak, jakby nigdy nie został poddany korekcie. Szczerze mówiąc moją książkę wypożyczyłam z biblioteki, gdzie ktoś naniósł własne poprawki na kartkach powieści - więc myślę, że nie tylko mnie raziły te niedopatrzenia.
  • W kryminałach Rachel Abbott zawsze główną bohaterką jest kobieta, której mężczyzna gdzieś znika lub zostaje zamordowany. Tutaj okazuje się kimś zupełnie innym niż był.
  • Warto przeczytać, super akcja, nie można przestać czytać.
  • Bardzo fajna książka. Trzyma w napięciu do ostatniej chwili, a zakończenie zaskakuje. Naprawdę polecam. Jak dla mnie najlepsza z serii.
  • Książka bardzo wciąga- ciężko z przerwami .Akcja,bohaterzy wszystko na najwyższym poziomie ;)
  • Bardzo dobra, wciągająca książka z ciekawymi bohaterami, napięciem od pierwszej do ostatniej strony, zwrotami akcji. Czyta się jednym tchem. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo