• Sara Lingqvist mieszka sobie w szwedzkim mieście, pracując w księgarni i czytając książki. Jest bezbarwna i nijaka. W jej życiu kompletnie nic się nie dzieje, a ma już 28 lat. Jedyną jej radością (też związaną z książkami) jest kore­spon­denc­yjna­ znajomość z Amy, starszą Amerykanką. I kiedy księgarnia Sary zostaje zlikwidowana, dziewczyna przyjmuje zaproszenie przyjaciółki. • To mają być wspaniałe wakacje, wypełnione rozmowami i książkami. Wprawdzie rodzina Sary nie może pojąć, co można robić kilka miesięcy w jakiejś amerykańskiej zapadłej dziurze, ale to w sumie nie jest wielki problem. • Problemy zaczynają się dopiero, gdy Sara przyjeżdża do Broken Wheel. Bo… Amy właśnie zmarła i teraz Sara jest gościem całego miasta. • Dziewczyna długo myśli, jak tu się odwdzięczyć za dość uciążliwą już gościnę. Postanawia otworzyć księgarnię. W zapadłym miasteczku, w którym absolutnie nikt nie czyta książek. • Powieść nastrojowa i miejscami nawet bardzo zabawna. Pod koniec ni z gruszki ni z pietruszki robi się mocno romansowo, jakby autorka nagle przypomniała sobie o niez­real­izow­anym­ obowiązkowym temacie. Trochę to niszczy dobry klimat książki. • Ale ogólnie – warto spędzić miłe chwile z „Księgarnią spełnionych marzeń”.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo