• Kolejny już zaraz zafascynowała mnie pisarska elokwencja Mitch'a Albom'a. To jeden z moich ulubionych autorów, czego nie sposób jest nie zauważyć. "Jeszcze jeden dzień" to historia Chicka, który w wyniku nieszczęśliwego wypadku przeżywa śmierć kliniczną. To niefortunne wydarzenie sprawa, że Chick dostaje od losu kolejną szansę, aby wytłumaczyć się ze swych błędów popełnionych w przeszłości i otrzymać niejako "rozgrzeszenie". Od kogo? Od swej ukochanej matki, której miłość do tej pory lekceważył... To ona wyrusza mu na spotkanie po to, aby uświadomić mu na czym polega matczyna miłość, jak ogromną wartość stanowi rodzina i że z pewnymi sprawami trzeba zwyczajnie się pogodzić... Nic nie trwa wiecznie. Powinniśmy szanować się nawzajem, poświęcać sobie czas i okazywać miłość... bo nadejdzie taki moment, że zabraknie nam nawet kilku sekund na okazanie uczuciami bliskiej nam osobie. Na te własnie wartości Paulina stara się ponownie zwrócić uwagę swojego syna. Ta pełna głębokich wyznań opowieść przede wszystkim wzrusza czytelnika, ale także uczy nowego spojrzenia na świat i na rzeczy w nim naprawdę ważne. Niezwykle wartościowa literatura. Serdecznie polecam ;)
  • Daje dużo do myślenia, wzrusza, pokazuje jak ważna jest matczyna miłość.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo