• Niezwykła zupa • Bardzo lubię ciepłe i bezp­rete­nsjo­naln­e książki. Magiczne, przeznaczone dla najmłodszych czytelników, nasączone samymi pozytywnymi emocjami, w prosty sposób opowiadające o ważnych sprawach. Książka „Najlepsza zupa na świecie” opowiada o, zdawałoby się, zwyczajnym spotkaniu kilku zwierząt w chatce Żółwia, w głębi lasu. Chcąc schronić się przed zamiecią śnieżną, leśne zwierzęta pukają kolejno do domku Żółwia i proszą o gościnę. Ten jednak zabiera się do gotowania zupy, a każdy z jego przyjaciół ma ze sobą jakiś przysmak. Wspólnie kroją, siekają, wrzucają różne składniki do garnka, mieszają, każdy ma jakiś wkład w przygotowanie zupy. Podczas gdy na zewnątrz szaleje zamieć, w domu Żółwia jest przytulnie, ciepło, gwarno i wesoło. Przyjaciele opowiadają wesołe historie, śpiewają piosenki, tańczą, a potem próbują przygotowane danie i zgodnie stwierdzą, że to najlepsza zupa na świecie. W czym tkwi jej sekret? Jeśli chcą państwo wspólnie z dziećmi poznać ten magiczny składnik, zachęcam do przeczytania książki Susanny Isern „Najlepsza zupa na świecie” z kolorowymi ilustracjami Mar Ferrero. Książkę z języka hiszpańskiego przetłumaczyła Beata Haniec. Na ostatniej stronie znajduje się przepis na najlepszą zupę na świecie, zachęcam dorosłych i dzieci do jej spróbowania. Smacznego! • Maria Twardowska-Hadyniak • Biblioteka Kraków
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo