• Barbara Gawryluk wielokrotnie przeprowadzała wywiady z Wandą Chotomską. Podczas intensywnej pracy nad książką znajomość zawodowa zamieniła się w przyjaźń. Efektem wspólnej pracy jest niezwykle ciekawa książka o Wandzie Chotomskiej, jej rodzinie, przyjaciołach, a przede wszystkim o jej bogatej twórczości. Z kart tej bardziej wspominkowej biografii wyłania się tytan pracy – kobieta zawsze zajęta, niepoddająca się w obliczu trudności czy wręcz klęsk, pełna werwy i humoru, ale też niemająca czasu dla swoich najbliższych. O rodzinie zresztą poetka mówi najmniej. Szczęśliwe dzieciństwo trwało niecałe dziesięć lat – skończyło się z wybuchem wojny. Ale dopóki żyła mama (zmarła latem 1945 roku) rodzina dzielnie trzymała się razem, później każdy poszedł w swoją stronę – ojciec powtórnie ożenił się z kobietą nielubianą przez córki, a Wanda i jej siostra Teresa zajęły się każda swoją karierą zawodową. • Książka bogato ilustrowana jest zdjęciami autorki, jej rodziny, przyjaciół, a także reprodukcjami rękopisów, maszynopisów, archiwalnych numerów Świata Młodych, Świerszczyka, Misia, Płomyczka i Płomyka. Książka niezwykle interesująca i pięknie wydana. Przeczytałam z wielką przyjemnością i każdemu polecam, szczególnie tym, którzy wychowali się na wierszykach Wandy Chotomskiej.
    +2 trafna
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo