• Precyzyjnie skonstruowana intryga,fałszywe tropy, zaskakujące zakończenie.To właśnie Coben.
  • Doktor Seidman (Marc) po wybudzeniu ze śpiączki próbuje zrozumieć co się stało. W strzelaninie ginie jego żona i wszystko wyglądało na to, że Marc również miał zginąć. Pozostało pytanie gdzie jest ich córka Tara. W zasadzie po jedynej i nieudanej szansie odzyskania córki doktor pogodził się z najgorszym. Po półtora roku jednak wraca nadzieja. Wraz z byłą swoją znajomą Rachel i przyjaciółmi koncentruje swój czas na pogoni za śladem. Dlaczego musiało minąć tyle czasu? Dlaczego Porywacze dali drugą szansę, skoro w tytule jest jedyna? Jaką rolę odgrywają bliskie mu osoby i jak skutecznie unikać policji i FBI? Świetna akcja ponownie na terenie New Jersey, czyli rodzimym miejscu Harlana Cobena. Autor w dramat rodzinny wplata "soczyste" kawałki zabójstw z zimną krwią. Giną kolejni ludzie i tylko po to, żeby znaleźć jedno dziecko. Czy warto zawracać wodę w rzece, skoro mijają miesiące i lata a dzieci mają swoje otoczenie? Mamy tu do czynienia z Cobenem w swoim iście "cobenowskim" zawiłym wątku. Nic dodać nic ująć w pokrętnym scenariuszu życiowym. Czasami trzeba zwolnić lub wrócić do poprzednich rozdziałów, aby złapać całość. Może komuś brakować Myrona Bolitara i Windsora II LockHeada ale "niu dżersowki" klimat sensacji został w pełni oddany. Gdyby nie obowiązki - książkę łyknąłbym na raz. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo