• Książka jest adresowana przede wszystkim do osób zajmujących się budownictwem. Zawiera informacje na temat organizacji biosfery, metod stosowanych przez człowieka w celu poznania i dostosowania środowiska przyrodniczego do własnych potrzeb, na temat błędów, jakie może on przy tym popełnić, ich skutków oraz sposobów ich uniknięcia. Na początku zarysowano miejsce biogeotechniki w nauce i działalności ludzkiej, a następnie zaprezentowano podstawy ekologii, scharakteryzowano grunt jako podłoże budowlane, omówiono zastosowanie wizji lokalnej w inżynierii lądowej i przedstawiono zasady metody obserwacyjno-wskaźnikowej. Omówiono wpływ drzew na stabilność posadowienia obiektu budowlanego oraz wpływ roślin na stateczność skarp i zboczy. Opisano najbardziej znaczące stereotypy geotechniczne oraz przedstawiono 28 przykładów awarii geo-technicznych, które tak dobrano, aby zwrócić uwagę czytelnika na wpływy przyrodnicze w problemach geotechnicznych i na niedostatki stereotypowych sposobów rozwiązywania takich problemów. • Cenną, obszerną część książki stanowią dodatki: przewodnik do oznaczania pospolitych roślin wskaźnikowych, atlas geo-techniczny drzew oraz obrazy zależności korelacyjnych parametrów geotechnicznych. Interesującym uzupełnieniem i ilustracją przedstawionych wiadomości jest zamieszczona na końcu dokumentacja fotograficzna sytuacji biogeotechnicznych.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo