• Mamy księcia, obrzydliwie bogatego, spotyka piękną Polkę, którą pragnie pojąć za żonę. Robi wszystko włącznie z manipulacją żeby osiągnąć swój cel. • Na początku Iza, główna bohaterka- szara myszka, opiera się urokowi księcia Omara, ale z czasem omamiona jego pięknymi słowami ulega i zgadza się na pozostanie jego żoną. • Nie rozumiałam jej zachowania. Niby wie, niby się waha a jednak postanawia się zgodzić mimo sytuacji które pokazują jak wiele ich dzieli. • Historia przewidywalna ona niedoświadczona, skromna , spokojna on bogaty, doświadczony , męski . • Czegoś mi brakowało w relacji między bohaterami Nie czułam tego pożądania, napięcia, chęci bycia ze sobą wbrew zdrowemu rozsądkowi. • Styl autorki , lekki i przyjemny co dało się odczuć w szybkości przewracanych kartek. • Za zakończenie duży plus bo tego się nie spodziewałam i z czystej ciekawości sięgnę po kolejną część. • Jako odmóżdżacz po całym dniu może być .
  • Mam wrażenie, że ta "powieść" to opis kompleksów Autorki i garść stereotypów o Polakach i kulturze muzułmańskiej. • Fabuły brak, a język zbyt prostacki, by można było odczuwać jakąś przyjemność z czytania.
  • Taki nowy harlequin
  • Muszę się podpisać pod recenzją jednego z czytelników, że książka słaba. Po opisie myślałam, że będzie to ciekawa pozycja, ale niestety przeczytałam z trudem 80 stron resztę przekartkowałam i uważam, że szkoda czasu. Pisarstwo słabych lotów, opisana historia tak infantylna i nieciekawa, że czytanie tej pozycji to strata czasu. Nuda, nuda, nuda....
  • Początek bardzo dobry, jednak im dalej tym gorzej. Czyta się mając nadzieję, że wydarzysię coś nowego, ale nic z tego. Im dalej, tym bardziej nudno i monotonnie. Zaskakujące zakończenie.
  • Bardzo wciągająca powieść. Pełna humoru oraz świetnie opisanych akcji. Gorąco polecam 👌
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo