• HBC wymiata :)
  • Wojtka Drewniaka uwielbiam po całości! Już od paru lat śledzę kanał "Historia Bez Cenzury" i z każdym odcinkiem dowiaduję się nowych rzeczy przy niep­owst­rzym­ywan­ych rechotach śmiechu. Wojciech ma talent do przekazywania wiedzy. Oczywiście - jest ona skondensowana, bo ciężko przedstawić historię jakiegoś wydarzenia od A do ZET w kilkunastu minutach. Wydaje mi się, że tym, co jest w nim fenomenalne jest to, że potrafi on zainteresować swoich odbiorców do tego, żeby pogłębiali swoją wiedzę. • Jeszcze przed otwarciem książki wiedziałam, że będzie świetna. Że będzie napisana lekkim językiem i wypełniona żartami. Wojtek prezentuje nam sylwetki kilku polskich władców (z jednych dumnymi być możemy, z drugich - nie za bardzo). Obok królów pojawia się postać Piłsudskiego. Dlaczego? Aaaa - to już trzeba przeczytać samemu! • Polecam tę książkę każdemu. Serio. Jeżeli nie lubicie historii i zawsze Was nudziła to sięgnijcie po tę pozycję, bo dowiecie się naprawdę super ciekawych rzeczy bez niepotrzebnego zalewu dat (jak pisze sam Wojtas - nie daty są istotne a to, czemu było tak, a nie inaczej!) i nazwisk. Dostajecie skondensowaną wiedzę wypełnioną ciekawostkami, którymi serio możecie potem chwalić się przy piwie ze znajomymi, o! Albo przy winie Tokaj - wiecie, że był to ulubiony trunek Batorego? No, teraz już wiecie!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo