• Wciągająca, Dowcipna, Pouczająca, Zabawna - więcej nie trzeba nic!
  • Marcina Mortkę jako autora książek dla dzieci znam i cenię za serię o przygodach wesołego wikinga Tappiego, którego z dziećmi uwielbiamy czytać. Przyszedł więc czas spróbować przeczytać coś innego tego autora. Tak trafiłam na "Biuro podróży Nosorożki Papti". Jest to • pięknie zilustrowana przez Magdalenę Babińską książka, dedykowana młodszym dzieciom. Główna bohaterka to tytułowa nosorożka Papti mieszkająca w dżungli Łubu-Dubu, w której prowadzi własne biuro podróży. Pomagają jej w tym przyjaciele: papuga Gagaduła oraz leniwiec Śpioch. Razem wymyślają niezwykłe miejsca, do których wysyłają na wakacje swoich klientów. Początkowo biuro nie cieszy się zbyt dużym powodzeniem, bo gdzie można wysłać zwierzęta, które na co dzień • mają słońce, wodę i las? Jednak z czasem zyskuje klientów, ponieważ wakacje to nie tylko wylegiwanie się nad wodą, można np. wyruszyć w podróż szybowcem, spędzić czas w bibliotece, szukając ciszy, czy udać się na… księżyc. Z każdej wyprawy przyjaciele wysyłają do nosorożki kartki pocztowe, w których zdają relacje z wojaży. Każda eskapada to strzał w dziesiątkę! Papti pomaga zwierzątkom nie tylko w wyborze miejsca na odpoczynek, ale także w różnych codziennych sytuacjach, rozwiązując wspólnie z nimi ich problemy. Bajka godna polecenia, zainteresuje zarówno dzieci, jak i rodziców. Przeczytałyśmy z córką również drugą część przygód nosorożki pt. "Biuro podróży nosorożki Papti. Papti i góra na horyzoncie", w której bohaterka, wraz • ze swoimi przyjaciółmi przenosi się do dżungli nad rzeką Amazonką. W nowym miejscu także pomaga zwierzęcym klientom w organizacji wspaniałych wakacji. To świetna wakacyjna lektura. Ahoj, przygodo! • Anna Jędrzejowska
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo