• Uwielbiam książki Agnieszki Lingas - Łoniewskiej są super. Mają magię i moc i opisują niebanalne historie. Chociaż to książka o młodzieży to okazuje się nie mieć znaczenia, ponieważ historię Anthoniego i Natalii czyta się ze wzruszeniem.
  • Traumatyczne zdarzenie, w wyniku którego ścieżki życiowe Natalii i Anthony’ego splatają się. Dwie zupełnie inne osobowości, różne priorytety i spojrzenie na życie. Czy oznacza to walkę? A może po raz kolejny przekonamy się, że przeciwieństwa przyciągają się? Licealny romans z odrobiną sensacji. Pani Lingas - Łoniewska umie to połączyć. Może i książka jest przewidywalna, można ją nazwać naiwną i pojawiają się wątki dobrze nam znane, jednak pani Lingas-Łoniewska nakreśliła historię w taki sposób, że czyta się jednym tchem. Kocham takie książki, gdzie dopiero co zaczęłaś czytać i nagle pojawia się ostatnia strona. Książka ciekawa, szybko się czyta. Gorąco polecam.
  • Agnieszka Lingas-Łoniewska jak zawsze nie zawodzi. Jest to dość lekka lektura, choć nie brakuje zaskakujących zwrotów akcji. Pierwsza miłość, młodzieńcze namiętności ukazane w sposób bardzo sensualny. Rozterki, kłótnie, wątek kryminalny. Burza emocji u głównego bohatera, droga ku dojrzewaniu. Miłość bardzo głęboka, jednak czy tak naprawdę miłość potrafi przezwyciężyć wszystko i nie poddać się zakrętom losu? Polecam sprawdzić sięgając po książkę.
  • Nie wiem jak to robi Ag. Lingas-Łoniewska, ale jej książki są dla mnie super. Mimo że jak się kilka przeczyta, da się zauważyć podobieństwo w charakterze fabuły, pozna się char­akte­ryst­yczn­y dla autorki styl pisania i kolejna pozycja nie zaskoczy już opisaną historią, jest w tych książkach coś magicznego. Lubię ich klimat i sposób jaki pisze Agnieszka, który pozwala mi opuścić na chwilę moje życie i przeżyć zupełne inne. Nie ma co opisywać, warto przeczytać.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo