• Kiedy śmieje się dziecko śmieje się cały świat". Uśmiech zwiastuje radość, a to uczucie, które jest potrzebne wszystkim. I dużym i małym. Podarujmy więc naszym dzieciom książeczkę, która jest "doskonałym nośnikiem szczęścia, radości i uśmiechu". "Opowiadania skierowane do dzieci przedszkolnych i wczesnoszkolnych, a także ich rodziców i opiekunów, napisane przez znanych i cenionych, uhonorowanych licznymi nagrodami, najlepszych polskich autorów. • Zatem usiądź wygodnie, wyrównaj oddech, przytul swoją pociechę i... razem śmiało wkroczcie do świata przygody!" Takie zachęcające słowa możemy przeczytać na okładce książki Opowiadania z uśmiechem proponowanej przez Wydawnictwo Literatura w serii wydawniczej Polscy pisarze dzieciom. Siedemnastu autorów, wśród których znaleźli się m.in. Joanna Papuzińska, Wanda Chotomska, Beata Ostrowicka i Grzegorz Kasdepke; osiągnęli mistrzostwo w malowaniu świata słowem; znaleźli odpowiedź na pytania: jak opowiadać o emocjach, jak tłumaczyć zawiłości świata i wskazywać, co jest właściwe. W książce zamieszczono 24 opowiadania. Długie i bardzo krótkie. Wszystkie ciekawe i wszystkie z przesłaniem. Czytelnik ma okazję poznać wielu ciekawych bohaterów np. Bibelota, Malutka, Gwizdka, Głowogonka i opowieści, m. in o niezwykłym guziku, torcie marchewkowym, skrzatach, kotkach i czarodziejach, Placku Zgody i Pogody. Z opowiadań tych dzieci dowiedzą się z m.in.: że "nieostrożne słowa mogą działać jak złe czary. A złe słowa przenoszą się szybciej niż pchły; oraz że są takie sytuacje, gdy "szata zdobi człowieka, a nie na odwrót". Kolorowe i humorystyczne ilustracje, nasycone dziecięcą perspektywą pojmowania świata są doskonałym uzupełnieniem tekstów. Myślę, że każdy znajdzie w Opowiadaniach z uśmiechem coś dla siebie, coś co sprawi, że w trakcie lektury na jego twarzy pojawi się uśmiech.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo