• Podobno najbardziej lubimy te historie, które już znamy. To stwierdzenie może być nieco przewrotne w przypadku najnowszej powieści Louise O’Neill. Pod Taflą to opowiedziana na nowo historia andersenowskiej Małej Syrenki. Gaia jest syreną, która marzy o świecie bez dworskich zasad i ojcowskich nakazów. Tak jak jej baśniowy pierwowzór buntuje się, i wypływa na powierzchnię, gdzie spotyka chłopaka. Ten odsłania przed dziewczyną beztroski świat, do którego Gaia zapragnie dołączyć. Czytelnicy wiedzą już jednak, ze ten krok wymaga poświęcenia. Co zrobi dziewczyna, by spełnić marzenie o wolności i stąpaniu po lądzie? Co się stanie, gdy zabraknie jej odwagi? Książka O’Neill pozwala zagłębić się w świat magicznych istot i trudnych do pokonania barier. Jest przy tym historią walki o swój głos, o wolność i równość. Wpisuje się tym samym w coraz bardziej popularny nurt opowieści „girlpower”, prowokując do myślenia i motywując.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo