• Przeczytałam w jedną noc... Dla mnie bardzo ciekawa.
  • Nie zgadzam się z zawartą wcześniej opinią negującą tę książkę. Odnoszę wrażenie, że tamten recenzent czytał inne dzieło. • Thriller napisany soczystym językiem, ukazujący psycholog mającą sukcesy w pracy zawodowej i duży bałagan w innych dziedzinach swego życia. Książka trzymała mnie w napięciu strona po stronie. Udany debiut literacki autorki. Współczułam głównej bohaterce, że chce uporządkować swoje życie, a z różnych powodów nie jest w stanie tego zrobić, wie jak zająć się pacjentami, nie potrafi sobą. Głębi książce dodają przemyślenia bohaterki o życiu i pacjentach- tak jak w życiu- robisz tak bo tak trzeba, nie zawsze tak samo myślisz o tym co właśnie musisz zrobić. Świetny pomysł by dodać tajemniczego pacjenta Richarda, którego terapią indywidualną ma zająć się główna bohaterka. Reasumując, daję książce najwyższą możliwą ocenę jaka jest na tym portalu. Nie pamiętam kiedy czytałam tak dobrze napisaną nieoczywista książkę jeśli chodzi o miejsce akcji i pomysł na jej napisanie.
  • Bardzo słaba książka, zdecydowanie obyczajowa, w żaden sposób nie jest to thriller. Rozwiązanie jest oczywiste, bohaterka antypatyczna.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo