• Zgadzam się ... ta książka jest trudna i pogmatwana, nie tak jak inne powieści autorki, ale .... dla tego cytatu warto było ja przeczytać: • "Do tego przyniosłam we włosach zielonkawego pająka, których wprawdzie nauczyłam się nie bać, ale jednak ta bliskość międzygatunkowa, kiedy w lustrze zauważyłam pajęcze łapki zajęte czymś nad moim czołem, wydała mi się przesadna." :)
  • Nie zachwyciłam się Wyspą jak to było z poprzednimi pozycjami pani Bator. Nie pasowało: zawiłości tematu, zamieszanie w rozważaniach wewnętrznych, niby szukamy zaginionej turystki, ale mamy przy tym dobry pretekst do wspomnień, różnych dygresji niekoniecznie na temat, taki drobny nieład. Jak zwykle styl i język pierwsza klasa. I mam taki osobisty sentyment do wspominek autorki z dzieciństwa, bardzo.Zdjęcia super.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo