• Lektura "Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa" Clive'a Staplesa Lewisa jest jedną z części "Opowieści z Narnii". Czytałem tę książkę i bardzo mi się spodobała, bo jest to fantasy i jest tam dużo przygód, i nawet magia. • Głównymi bohaterami są czworo rodzeństwa: Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja. Podczas pobytu na wsi, do którego zostali wysłani przez wojnę, odkrywają starą szafę. Okazuje się, że szafa prowadzi do magicznego świata - Narnii. Tam spotykają mówiące zwierzęta, fauny, centaury i wiele innych niezwykłych istot. Najważniejszą postacią jest lew Aslan. • W Narnii panuje wieczna zima spowodowana przez Białą Czarownicę. Jest ona bardzo okrutna i trzyma wszystkich mieszkańców w strachu. Dzieci dowiadują się, że zgodnie z przepowiednią to właśnie one mają pomóc pokonać zło i przywrócić w Narnii wiosnę. W książce podobało mi się gdy Edmunda, który na początku zdradza rodzeństwo z powodu swojej chciwości, przechodzi przemianę i staje się odważny. • Podobało mi się też, gdy Aslan dobrowolnie oddaje swoje życie, aby uratować Edmunda i jak później Aslan wraca do życia. Ostatecznie dobro zwycięża, a rodzeństwo wraz z mieszkańcami Narnii pokonuje Czarnownicę i przywraca królestwu pokój. • Uważam, że „Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa” to naprawdę fajna książka. Poleciłbym ją każdemu, kto lubi fantasy, dużo przygód i magię.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo