• Należą się dwie gwiazdki, bo po Grishamie spodziewam się książki, która wciąga bez reszty. Ale na tle innych jego twórczość i tak stoi na wyższym poziomie. W "Apelacji" nie znajdziemy postaci, które można jednoznacznie polubić lub znienawidzić, ponieważ wszystkie są ledwie naszkicowane. Całość przypomina rozbudowany artykuł dziennikarza, opisującego skomplikowany spisek spryciarzy obracających dziesiątkami milionów dolarów, którego początkiem jest przegrana przez pewną korporację sprawa o ogromne odszkodowanie. Ma się wrażenie, że to opowieść z gatunku demaskatorskich, niestety chwilami nużąca. Historia jest całkowicie fikcyjna.
  • Książka obnażająca mechanizmy wpływu pieniądza na władzę i sposobów manipulowania społeczeństwem m.in. w czasie wyborów (tu sędziego stanowego sadu najwyższego. Autor z doskonałym znawstwem środowiska prawniczego i psychologii, nie potępiając nikogo wprost, pokazuje jak punkt widzenia zmienia się w zależności "od punktu siedzenia". Warta przeczytania i skłaniająca do refleksji.
  • Jak większość książek Grishama warta przeczytania. Bez przynudzania, wartka akcja, słowem lekka, łatwa i przyjemna pozycja.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo