• Kto z nas nie marzył o takiej szczęśliwej i spontanicznej miłości aż po grób? Vivian Franklin, bohaterka, z którą wyjątkowo bardzo się utożsamiłam, przez co książka ta trafiła na półkę moich ulubionych książek. Kobieta otrzymała od losu szansę na przeżycie największej miłości życia wtedy, gdy w środku nocy odebrała tajemniczy telefon o tym, że została spadkobierczynią majątku, starej, dawno niewidzianej, a wręcz zapomnianej ciotki Maude. Wyobraźnia podpowiadała jej przeróżne historie, które mogłyby się wydarzyć i w trakcie podroży jak i podczas przeprowadzki, jednak jak wiadomo rzeczywistość często różni się od marzeń i tego, czego oczekujemy. Miłość pojawi się jednak szybciej niż się tego spodziewamy oraz między tymi ludźmi, których byśmy o to nie podejrzewali.Clark Barrow, mężczyzna w garniturze, poukładany bibliotekarz, który zajmuje się zabytkowymi domami pomaga, a czasem wręcz przeszkadza nowej właścicielce w pracach domowych. Dom, który otrzymała Viv znajduje się w wykazie zabytków, co wiąże się z tym, że wszelkie prace remontowe przy domu, muszą być konsultowane.Hank, kowboj, mężczyzna marzeń, umięśniony i pracowity pomaga Vivian przy dwóch koniach, które zamieszkiwały posiadłość, do której wprowadziła się główna bohaterka.Którego z nich wybierze Vivian? To była zagadka do końca książki! Szczerze mówiąc, Alice Clayton zaskoczyła mnie fabułą tej powieści. Spodziewałam się kolejnego przewidywalnego romansidła, jednak dostałam coś, co faktycznie mnie zaskoczyło. Postać, którą autorka wykreowała pasuje tutaj idealnie. Inteligentna kobieta, która pragnie miłości, chociaż wątpi w nią oraz mężczyzna, który ma „dwie twarze”. • Lubię, lubię, lubię takie powieści!Polecam wszystkim, którzy lubią zagadkowe historie, które czyta się niestety szybko, jednak zawsze pozostawiają w pamięci chociaż kilka ważnych myśli.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo